مهارت شادی
مقدمه
امروزه با همه پیشرفتهایی که انسان در عرصه فنّاوری به دست آورده، نتوانسته است خلأهای روانشناختی را از این طریق پر کند. این تصور که انسان با پیشرفت فنّاوری، لحظههایی آرام همراه با شادی و شادمانی خواهد داشت، به واقعیت نپیوسته است و آدمی همواره میکوشد، شادی و آرامش را به زندگی خود بازگرداند. چه چیز میتواند زندگی را غرق در شادی کند؟ آیا داشتن سطح عالی تحصیلات به این امر کمک می‌کند؟ آیا ثروت میتواند گره کور این مشکل را باز کند؟ آیا موقعیّت اجتماعی و مسائلی از این دست میتوانند موجبات شادی را در جوامع مختلف و در بستر خانواده فراهم آورند؟ اصولاً هر آنچه باعث شادی می‌شود آیا میتواند دارای پیامدهای خوب باشد یا در بعضی مواقع شادیهای زودگذری وجود دارند که نهتنها پیامد خوبی ندارد، بلکه آثار منفی و ناهنجاری بهبار میآورند؟
شادی یکی از رایجترین روشهایی است که مردم بهواسطه آن شادکامی را تعریف میکنند. مطالعات روانشناختی، شادی را یکی از سه مؤلّفه اصلی «شادکامی»، به همراه «رضایت از زندگی» و «نداشتن عواطف منفی» میدانند. شادی، جنبه هیجانی شادکامی است و در مقابل، رضامندی جنبه شناختی آن است۱.
