مهارت‌های ارتباط میان فردی
مقدّمه
زندگی انسانها در کنار یکدیگر و برقراری «ارتباط»، امری اجتنابناپذیر به نظر میرسد. با وجود این، اگرچه هریک از ما، روی این کره خاکی از هفت میلیارد امکان بالقوه برای برقراری ارتباط با انسانها برخورداریم، ولی در عمل با شمار اندکی از آنها ارتباط برقرار میکنیم. از میان این عده نیز تنها با برخی افراد آشنایی و دوستی ایجاد می‌شود و بقیه با ما بیگانه میمانند. این که چه اتفاقی میافتد که ما با بخش اندکی از مردم ارتباط برقرار میسازیم، به موضوعات مختلفی همچون نوع نگرش و انگیزه ما، موضوع مجاورت، ارزیابی ما از موقعیّت، وضعیت عاطفی ـ هیجانی هنگام برقراری ارتباط و غیر اینها مرتبط است.
با آنکه ارتباط میان فردی از مهمترین نیازهای انسان به شمار میآید، ولی انسانها معمولاً قادر به ارتباط خوب و مؤثّر نیستند. از جمله نکات قابل توجّه تمدن نو آن است که اگرچه توسعه ابزارهای مکانیکیِ ارتباط همچون ماهواره، موبایل و چت، از آخرین مرزهای تخیّل نیز گذشته‌اند، ولی اغلب مردم برقراری ارتباط را کاری دشوار مییابند. در چنین عصری، ما میتوانیم به کره ماه پیام بفرستیم، اما برقراری ارتباطی ساده را با کسانی که دوستشان داریم دشوار مییابیم!
ارتباط نامؤثّر موجب ایجاد فاصله میان فردی عمیقی می‌شود و پیامد فروپاشی ارتباط در اغلب موارد، تنهایی، مشکلات خانوادگی، فشار روانی، بیماریهای جسمی،
