داشت۱. از این رو گرفتار مشکلاتی گردید که در آیاتی از قرآن کریم بدان اشاره شده است. در سورة انبیاء آیه ۸۷ آمده است:
وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیهِ فَنادى فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ.
۰.و ذا النون [یونس] را [به یاد آور] در آن هنگام که خشمگین [از میان قوم خود] رفت و چنین مىپنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت [اما موقعى که در کام نهنگ فرو رفت] در آن ظلمتها [ى متراکم] صدا زد: «[خداوندا!] جز تو معبودى نیست! منزّهى تو! من از ستمکاران بودم!
و در آیه ۴۸ سوره قلم آمده است:
فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَ لاتَکُنْ کَصاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نادى وَ هُوَ مَکْظُومٌ.
۰.اکنون که چنین است صبر کن و منتظر فرمان پروردگارت باش، و مانند صاحب ماهى [یونس] مباش [که در تقاضاى مجازات قومش عجله کرد و گرفتار مجازات ترک اولى شد] در آن زمان که با نهایت اندوه خدا را خواند.
نقش خشم سالم و ناسالم، در تنظیم رفتار انسان را میتوان در متون روایی دیگری نیز یافت. امام علی علیه السلام هنگام تبعید ابوذر به ربذه و هنگام وداع با او، فرمود:
یا أَبَا ذَرٍّ! إِنَّکَ إِنَّمَا غَضِبْتَ لِلَّهِ عزّ و جل فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَهُ إِنَّ الْقَوْمَ خَافُوکَ عَلَى دُنْیاهُمْ وَ خِفْتَهُمْ عَلَى دِینِکَ فَأَرْحَلُوکَ عَنِ الْفِنَاءِ وَ امْتَحَنُوکَ بِالْبَلَاءِ وَ وَاللَّهِ لَوْ کَانَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ عزّ و جل جَعَلَ لَهُ مِنْهَا مَخْرَجاً فَلَا یؤْنِسْکَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا یوحِشْکَ إِلَّا الْبَاطلُ۲.
۰.ای اباذر! همانا تو براى خدا به خشم آمدى، پس به کسى امید بند که به خاطر او خشم گرفتى. همانا این مردم از تو درباره دنیاى خود بیمناک شدند و تو درباره دینت از آنها بیمناک شدى. تو را از آستان زندگى و سایه اجتماع کوچ
