النَّظَرُ إِلَى الْخُضْرَةِ نُشْرَة.۱
۰.به سبزه نگریستن نشاطآفرین است.
لذّتی که انسان از نگاه به سبزه و رنگ سبز میبرد، باعث پدید آمدن لحظههای نشاطآفرین خواهد شد. یک نمونه دیگر از رنگهای نشاطآفرین، رنگ زرد است. لوچر۲ معتقد است، رنگ زرد روشن نشان دهنده اعمال خودبهخودی و بیاختیار است و در کل، مظهر اعمالی است که به محرّک خارجی نیازی ندارند و شامل این ویژگیها میشوند: فعّال، غیر عادی، وابستگی، برونفکنی، اشتیاق، کنجکاوی. جنبههای مؤثّر عاطفی و روحی آن نیز تغییرپذیری، امیدواری، اصالت، نشاط و روحبخشی هستند۳.
در روایتی، امام باقر علیه السلام پوشیدن کفش زرد رنگ را باعث سرور دانسته است. آن حضرت میفرماید:
مَنْ لَبِسَ نَعْلًا صَفْرَاءَ لَمْیزَلْ ینْظُرُ فِی سُرُورٍ مَا دَامَتْ عَلَیهِ لِأَنَّ اللَّهَ عزّ و جل یقُولُ (صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرِینَ).
۰.هر کس کفش زرد بپوشد تا زمانی که آن کفش را داشته باشد شادمان باشد؛ چراکه خداوند میفرماید زردی پر رنگ، که دیدنش بینندگان را شاد میکند.۴
رنگها آثار فیزیولوژی مخصوصی دارند. هیچگاه رنگ زرد با سیاه تأثیر یکسان ندارد و رنگ قرمز با آبی دارای اثر تحریککنندگی یکسان نیست. تجربة انسانها طیّ زمان طولانی در باره تأثیر روانی رنگ سرخ، نشان میدهد این رنگ بر دستگاه عصبی، اثر تحریککننده دارد. رنگ سرخ بر دستگاه عصبی، بهویژه بر اعصاب سمپاتیک، اثر تهییجکننده دارد. در حالیکه رنگ آبی به لحاظ روانی، بر دستگاه عصبی اثر آرامبخش