[ مقصود از سيّدان در عبارت بحار ]
شارح گويد : مقصود از « سيدان » در اين كلام منقول ، سيد جليل ، صاحب مقامات فاخره و كرامات باهره ، رضى الدين على بن طاووس و ولد جليل اوست كه صاحب كتاب زوائد الفوائد باشد .
در فصل اول از مقدمه جلد اول بحار ۱ كه براى بيان كتب و اصولى وضع شده است كه كتاب بحار از آنها مأخوذ گرديده است ، بعد از آن كه كتاب هاى سيد جليل صاحب اقبال را شمرده گفته است :
كلها للسيد النقيب الثقة الزاهد جمال العارفين أبي القاسم علي بن موسى بن جعفر بن محمد بن طاووس الحسيني .
و سپس گفته :
و كتاب زوائد الفوائد لولده الشريف ، و لا أعرف اسمه ، و أكثره مأخوذ من الإقبال .
و در باب دوم كه در بيان وثوق و اعتماد «كتب منقول عنها» است گفته :
و كتب السادة الأعلام أبناء طاووس كلها معروفة ۲ .
و دليل بر اين كه مراد از سيدان ، اين دو بزرگوار است آن است : در يك ورق سابق بر اين گفتار گفته ۳ : الإقبال و زوائد الفوائد : «الدعاء بعد صلاة العيد ، اللهم إني سألتك ...» تا آخر دعايى كه آن را سيد ابن طاووس در اقبال در فصلى كه براى ذكر صفت صلاة عيد و برخى از اعمال آن وضع كرده روايت نموده است ، آن گاه گفته : «دعاء آخر بعد صلاة العيد ، و يدعى به في الأعياد الأربعة» . آن گاه دعاى ندبه را نقل كرده و پس از آن دعايى را كه از بحار با سند دعاى ندبه نقل كرديم نقل كرده است .
در مجلد بيستم بحار در ضمن اعمال عيد فطر گفته ۴ : دعاء بعد صلاة العيد من الإقبال ۵ .
دعاء آخر ۶ : اللهم إني سألتك أن ترزقني ـ إلى قوله : ـ بأفضل صلواتك .
1. بحار الأنوار ، ج ۱ ، ص ۱۳ .
2. بحار الأنوار ، ج ۱ ، ص ۳۱ ؛ نيز بنگريد به : مستدرك الوسائل ، ج ۲ ، ص ۴۴۶ .
3. بحار الأنوار ، ج ۸۸ ، ص ۲۰ .
4. ص ۲۸۰ . ( منه ) .
5. عبارت در حاشيه كتاب است . ( منه ) .
6. آخر بودن براى نقل دعاى ديگر است كه از كفعمى نقل شده است . ( منه ) .
