چنین است: «... محمّد بن يحيى، عن محمّد بن أحمد، عن علی بن السندي، عن محمّد بن عمرو بن سَعيد، عن أبيه». نوع گزارش بیان شده در ابتدای روایت، (... کنت عِندَ ابی الحَسَن حیث دخل علیه داوود الرقی فَقالَ لَهُ:...)۱ نمیتواند چندان ارتباطی با نسخه داشته باشد و بیشتر به گزارشی شفاهی میماند؛ چنانکه شیخ نیز به نقل روایت علی بن اسماعیل السندی از محمّد بن عمرو بن سعید اشاره میکند.۲ احتمال دارد این دو روایت با نوادر الحکمة تألیف محمّد بن أحمد بن یحیی، مرتبط باشند که در طریق به آن محمّد بن یحیی قرار دارد.۳
روایات
۱. أحمد بن إدریس و غیره عن أحمد بن محمّد، عن علی بن إسماعیل، عن محمّد بن عمرو بن سعید، عن أبی الحَسَن الرضا علیه السلام، قالَ: «لا تَسجُد عَلى القِیرِ و لا عَلى الصّاروجِ».۴
رواه الطوسی فی تهذیب الأحکام (ج۲، ص۳۰۴، ح۱۲۲۸) عن أحمد بن محمّد۵ مثله.
۲. وعنه۶، عن أحمد، عن محمّد بن خالد، عن محمّد بن عمرو بن سعید، عن أبی الحَسَن الرِّضا علیه السلام، قالَ: «سَألتُهُ عن الطّامِثِ كَم حَدُّ جُلوسِها؟ فَقالَ: تَنتَظِرُ عِدَّةَ ما كانَت تَحیضُ، ثُمَّ تَستَظهِرُ ثَلاثَةَ أیّامٍ، ثُمَّ هیَ مُستَحاضَةٌ».۷
۳. ما أخبرنی به الشیخ أیّده اللّٰه عن أحمد بن محمّد، عن أبیه، عن سعد بن عَبدِ اللّٰه، عن أحمد بن محمّد، عن محمّد بن خالد البرقی، عن محمّد بن عمرو بن سعید،