مرحوم نجاشی و شیخ طوسی گردآوری و تنظیم شده است. بر اساس توضیحات پیشین، کتاب نجاشی محور اصلی مباحث این نوشته بوده و گزارش‌های شیخ طوسی در تکمله مباحث نجاشی بیان شده است. بنابراین در این مرحله به این دیدگاه که نجاشی کتاب خود را ناظر به فهرست شیخ نوشته، چندان مورد لحاظ واقع نشده است؛ زیرا هدفْ اطلاع یافتن از همه گزارش‌های مربوط به امام رضا علیه السلام در این دو اثر بوده است. چنانچه پیشتر نیز گفته شد، این دو اثر بیشترین سهم را در انتقال اطلاعاتِ مکتوباتِ حدیثی بر عهده داشتهاند، اما بی‌تردید دستیابی به مجموعهای جامعتر نیازمند بررسیهای بیشتری است (برای نمونه رجوع شود به ذیل مبحث آثار احمد بن عامر بن سلیمان).
دوم: در صورتی که مصنف دارای آثاری باشد که انتساب آنها از طریق راویِ مصنف به امام قطعی است، در ذیل هر قالب و اثرِ ارائه شده مانند کتاب، مسائل و نسخه، به آن راوی اشاره شده است. همچنین در صورتیکه تنها وضعیتِ برخی آثارِ یک راویِ مصنفْ معلوم باشد، در ذیل همان مورد به آثار دیگری که انتسابشان به امام چندان مشخص نیست، اشاره میشود.
سوم: پس از مشخص شدن قالب‌های مکتوبات رضوی، مصنفان، راویان و یا مخاطبان آنها و نیز روایات و گزارش‌های مرتبط با آن راویِ مصنف از امام رضا علیه السلام گردآوری شده است. باید توجه داشت که گاه در انتساب و برشمردن آثار یا نامههای امام به برخی افراد، به عنوان مکتوباتِ اصحاب تأملاتی وجود دارد، مانند آن جا که امام نامهای به یکی از اصحاب نوشته است، نه آنکه خود اثر، تلاش راوی باشد. این دست موارد نیز بررسی شده و با اندکی تسامح، به عنوان مکتوبات رضوی به شمار آمدهاند.
چهارم: کتب اربعه مهم‌ترین منابع حدیثی مورد بررسی و استفاده بودهاند. همچنین با توجه به حجم بالای اطلاعات، تلاش شده است تا در گردآوری و بررسی روایات جستجوی کاملی انجام شود و هر مجموعه با رعایت نکاتی از قبیل بررسیهای سندی ـ طریقی به آن اثر، و برخی شواهد متنی ساماندهی گردد.
