سِهامَهُم إلّا خَرَجَ السَّهمُ الأصوبُ. فَسَكَتَ».۱
۳. عبدالله بن علی بن الحسین بن زید
جد وی «الحسین» فرزند زید بن علی علیه السلام است. در کتب رجالی درباره توثیق یا تضعیف وی سخنی به میان نیامده است. نجاشی و شیخ نیز تنها به نقل اثری از وی و طریق به آن پرداختهاند. نجاشی به نسخهای از وی از امام رضا علیه السلام۲ و شیخ به کتابی۳ از وی اشاره میکند. مرحوم نجاشی در طریق خود این نسخه را بهواسطه استادش، از محمّد بن عمر جعابی از محمّد بن عبدالله، فرزند صاحب نسخه از امام رضا علیه السلام نقل کرده است.
شیخ مفید نیز در گزارشی، روایتی از محمّد بن عمر جِعابی در روز دوشنبه پنجم شعبان سال ۳۵۳، از محمّد فرزند عبدالله بن علی، از پدرش نقل میکند.۴ این طریق در کتاب عیون أخبار الرِّضا علیه السلام نیز همین گونه آمده است.۵
اما شیخ طوسی طریق خود را چنین آورده است: «أخبرنا جماعة عن التلعکبری عن ابن عقده عن رجاله عنه». چنانکه دیده میشود در این عبارت سخنی از نسخه منسوب به امام رضا علیه السلام به میان نیامده و به احتمال زیاد شیخ این طریق را براساس منابع فهرستی خود گزارش کرده است.
به هر روی در کتاب أمالی سند مشابهی وجود دارد که در آن « أخبرنا ابن الصلت، قالَ: أخبرنا ابن عقدة، قالَ: أخبرنی علی بن محمّد بن علی أبو الحَسَن الحسینی قراءةً علیه قالَ: حدّثنا عَبدُ الله بن علی، قالَ: حدّثنا علی بن موسى» قرار گرفته است.۶
1.. تهذیب الأحكام، ج ۹، ص ۳۶۳، ح ۱۸.
2.. رجال النجاشی، ص ۲۲۷، ر ۵۹۹ .
3.. الفهرست، ص ۳۰۳، ر ۴۶۱.
4.. الأمالی، مفید، ص ۱۰۹، ح ۹.
5.. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج ۲، ص ۶۸، ح ۳۱۵.
6.. الأمالی، طوسی، ص ۳۳۶.