139
میراث مکتوب رضوی

درباره حمزة بن الیسع که از عالمان اشعری است، اطلاع چندانی وجود ندارد. در اسناد کتب اربعه تنها یک روایت از وی در کتاب شریف الکافی از امام صادق علیه السلام آمده است۱ با این حال دو روایت از یاسر از «الیسع بن حمزه» در الکافی۲ آمده است که در صورت پذیرش تحریف در عنوان «حمزة بن الیسع» و با توجه به مضمون دو روایت می‏توان یاسر را بر اساس این روایات از همراهان حمزه بن الیسع در مدینه و در کنار امام دانست. همچنین بر اساس گزارش مرحوم کلینی و شیخ صدوق وی در دوره حضور امام در خراسان در کنار آن حضرت بوده است.۳ از این رو «غریب» دانستن روایتی از عیون أخبار الرضا علیه السلام توسط شیخ صدوق که در آن، وی از راویان از امام حسن عسکری علیه السلام برشمرده شده صحیح می‏نماید.۴

«المسائل» تنها اثری می‏باشد که به وی نسبت داده شده است. هر چند شیخ طوسی این اثر را به امام رضا علیه السلام مرتبط می‏داند،۵ نجاشی از انتساب آن به امام رضا علیه السلام سخنی به میان نیاورده است. البته با توجه به اهتمام نجاشی در یادآوری کتاب‏های منسوب به امام رضا علیه السلام و صرف نظر از احتمال نسیان، این اطلاق و سربسته‌گویی را می‏توان در گزارش نجاشی توجیه نمود؛۶ زیرا نجاشی در ابتدای ترجمه یاسر به خادمیِ وی در نزد امام رضا علیه السلام اشاره کرده است. با این همه ممکن است عدم انتساب مستقیم «المسائل» به امام به‌واسطه یاسر، در کنار برشمردن وی از خادمان امام رضا علیه السلام به جهت نوع گزارش‌هایی باشد که در آثار شیخ صدوق یافت می‏شود و حاوی مجموعه‏ای از اخبار مربوط به امام رضا علیه السلام است که توسط یاسر به علی بن ابراهیم منتقل شده است.۷ در این گزارش‏ها به صراحت سخن از پرسش و پاسخ‏های یاسر و

1.. الکافی، ج ۴، ص ۲۳۸.

2.. همان، ج ۲، ص ۴۲۸، ح ۲و ج ۴، ص ۲۳، ح ۳.

3.. همان، ج ۱، ص ۴۹۰؛ فضائل الأشهر الثلاثة، ص ۹۸، ح ۸۴.

4.. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج ۱، ص ۳۱۵.

5.. الفهرست، همان.

6.. رجال النجاشی، همان.

7.. احتمال سقط عنوان «عن أبیه» در این عبارت بسیار زیاد است؛ زیرا در موارد متعددی علی بن ابراهیم به‌واسطۀ پدرش از یاسرالخادم روایت نقل می‏کند. با این همه کلینی تمامی موارد منقول از علی بن ابراهیم را بدون واسطۀ پدرش از یاسر نقل کرده است.


میراث مکتوب رضوی
138

از میان دو فهرست، مرحوم نجاشی علاوه بر یاد کردن از نوشته‏ای با قالب المسائل برای وی، منقول از امام رضا علیه السلام، طریق خود را به آن نیز ذکر می‏کند.۱ این طریق اگر چه به لحاظ حضور مرحوم ابن الولید و صفار و محمّد بن الحسین بن ابی‏الخطاب در آن، دارای اهمیت است، با این همه با هیچ‌یک از دو سند موجود در مصادر حدیثی همخوانی ندارد.

۱۶. یاسر الخادم

عنوان مذکور، عنوانی مشترک میان نجاشی و شیخ طوسی۲ در یادکرد وی است. در رجال ابن داوود و رجال شیخ از شخصی با عنوان «بائس مولی حمزة بن الیسع» نام برده شده است۳ که به قرینه ذکر «مولی حمزة بن الیسع» در ترجمه یاسر الخادم در هر دو فهرست، «بائس» تصحیف «یاسر» دانسته شده است۴. همچنین از وی به «فرناس» نیز یاد می‏شود۵. وثاقت وی نیز تنها در کتاب رجال شیخ بیان شده است.۶

1.. أخبرنا علی بن أحمد الأشعری، قال: حدّثنا محمّد بن الحسن بن الولید، عن محمّد بن الحسن الصفّار، قال: حدّثنا محمّد بن الحسین بن أبی الخطّاب عن معاویة بن سعید، عن الرضا علیه السلام (رجال النجاشی، ص۴۱۰).

2.. رجال النجاشی، ص۴۵۳، رقم۱۲۲۸؛ الفهرست، ص ۵۱۵، ص ۸۲۱.

3.. رجال ابن داوود، ص۶۴، ر ۲۲۲؛ رجال الطوسی، ص ۳۵۳، ر ۵۲۳۴ـ ۳.

4.. رجال النجاشی و الفهرست، همان.

5.. مادلونگ در تحقیقات خود راجع به امام رضا علیه السلام چنین آورده است. «در سال ۲۰۰ هجری قمری (‏۸۱۶ – ۸۱۵ میلادی) خلیفه مأمون نامه‏ای نوشت و او را به مرو فراخواند، و رجاء بن أبی الضحاک، خویشاوند فضل بن سهل وزیر و فِرناس خواجه را برای همراهی او در این سفر فرستاد. منابع شیعی به جای فِرناس از یاسر خواجه نام می‏برند که بعداً به صورت خادم خصوصی امام درمی‏آید و پس از شهادت امام از او در قم روایت نقل می‏کند (پروندۀ علی بن موسی الرضا علیه السلام، نوشتۀ ویلفرد مادلونگ، ترجمۀ احمد نمائی، نشریۀ اطلاعات حکمت و معرفت، (شمارۀ ۳۲ آبان ۱۳۸۷). وی مدرک این ادعا را معلوم نمی‌سازد، اما در مصادری که در ادامه می‏آید نام وی به عنوان خواجه بیان نشده است: تاریخ ‏الطبری، ج ‏۸، ص ۵۴۴: «و فی هذه السنه وجّه المأمون رجاء بن أبى الضحّاك و فرناس الخادم لإشخاص على بن موسى»؛ الإنباء، ص ۹۸: « و فی هذه السنة نفذ المأمون من خراسان جابر بن الضحّاك و فرناس الخادم إلى المدینة لإحضار علی بن موسى»؛ تاریخنامۀ ‏طبرى، ج ۴، ۱۲۴۰: «پس مأمون خال خود را، رجاء بن [ابى‏] ضحاك و خادمى نام وى فرناس‏...»

6.. رجال الطوسی، همان.

  • نام منبع :
    میراث مکتوب رضوی
    سایر پدیدآورندگان :
    سیدمصطفی مطهری و رضا یاری نیا
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 8452
صفحه از 212
پرینت  ارسال به