65
میراث مکتوب رضوی

که این طرق در سلسله اسناد زکریا بن آدم ذکر شده‏اند. این نکته می‏تواند در کنار جایگاه وی، احتمال تعدد طرق اصحاب به «المسائل» و اعتماد بر آن را تقویت کند. بیشترین روایات زکریا بن آدم از طریق محمّد بن سهل بن الیسع می‏باشد که در ادامه توضیحاتی درباره وی خواهد آمد.۱

روایات

۱. محمّد بن يحيى، عن أحمد بن محمّد، عن محمّد بن سهل، عن زكريا بن آدم، قال: «سَألتُ الرِّضا علیه السلام عن النّاسورِ، أيَنقُضُ الوُضوءَ؟ قالَ: إنَّما يَنقُضُ الوُضوءَ ثَلاثٌ: البَولُ‏ و الغائِطُ و الرّيحُ‏».۲

رواه الطوسی فی تهذیب الأحکام (ج۱، ص۱۰ ح۱۸): و أخبرني الشيخ أيّده اللّٰه عن أحمد بن محمّد بن الحَسَن بن الوليد، قالَ: أخبرني أبي، عن محمّد بن الحَسَن الصفّار، عن أحمد بن محمّد بن‏ عیسی. و رواه الصدوق فی العيون (ج۲، ص۲۲ ح۴۷): حدّثنا أبي رضی الله عنه، قالَ: حدّثنا سعد بن عَبدِ اللّٰه، قالَ: حدّثنا أحمد بن محمّد بن عيسى مثله.

۲. عدّة من أصحابنا، عن أحمد بن محمّد، عن محمّد بن سهل، عن زكريا بن آدم، قال: «سَألتُ الرِّضا علیه السلام عن قَومٍ مِنَ العَدوِّ صالَحوا ثُمَّ خَفَروا، و لَعَلَّهُم إنَّما خَفَروا لِأنَّهُ لَم يُعدَل عَلَيهِم، أ يَصلُحُ أن يُشتَرى مِن سَبيِهِم؟ فَقالَ: إن كانَ مِن عَدوٍّ قَد استَبانَ‏ عَداوَتُهُم‏ فَاشتَرِ مِنهُم و إن كانَ قَد نَفَروا و ظَلَموا فَلا تَبتَع مِن سَبيِهِم. قالَ: و سَألتُهُ عن سَبيِ الدَّيلَمِ يَسرِقُ بَعضُهُم مِن بَعضٍ، و يُغيرُ المُسلِمونَ عَلَيهِم بِلا إمامٍ، أ يَحِلُّ

1.. رجوع شود به ترجمۀ محمّد بن سهل بن الیسع.

2.. الكافی، ج ۳، ص ۳۶، ح ۲.


میراث مکتوب رضوی
64

۵. زکریا بن آدم

وی از جمله شخصیت‏های بزرگ خاندان اشعری است. نجاشی با تعابیر «ثقة جلیل عظیم القدر» از او یاد کرده و وی را از وجوه اصحاب در نزد امام رضا علیه السلام دانسته است۱. در فضیلت و بزرگی وی تعابیری همچون «المأمون علی الدین و الدنیا» در روایات امام رضا علیه السلام،۲ و «جزی اللّٰه... و زکریا بن آدم عنی خیراً، فَقَد وفوا لی»۳ در روایت امام جواد علیه السلام وارد شده است که از وثاقت و منزلت وی نزد امامان حکایت دارد. شیخ طوسی نیز وی را از اصحاب امام جواد علیه السلام برشمرده است۴.

شیخ طوسی و نجاشی برای وی از دو اثر در قالب کتاب و مسائل یاد می‏کنند، اما نجاشی تنها «المسائل» را به نقل از امام رضا علیه السلام برای وی برمی‏شمرد و از آن با تعبیر «کتاب مسائله للرضا علیه السلام» نام می‏برد.۵

طرق نجاشی به کتاب مسائل زکریا بن آدم۶ با دو طریق شیخ طوسی در فهرست۷ و مجموعه طرق صاحبان کتب اربعه۸ به وی، همخوان نیست. البته باید توجه داشت

1.. رجال النجاشی، ص ۱۷۴.

2.. رجال الکشّی، ص ۵۹۵، رقم ۱۱۱۲؛ الاختصاص، ص۸۷.

3.. امام جواد علیه السلام این سخن را در بارۀ سه تن از اصحاب خود به کار برده است: صفوان بن یحیی، محمّد بن سنان و زکریا ابن آدم (رجال الکشّی، ص ۵۰۳).

4.. رجال الطوسی، ص ۳۷۵.

5.. رجال النجاشی، ص ۱۷۴.

6.. أخبرنا علی بن أحمد بن أبی جید، قال: حدّثنا محمّد بن الحسن، عن محمّد بن الحسن، قال: حدّثنا عبّاس بن معروف، قال: حدّثنا محمّد بن الحسن بن أبی خالد، عن زكریا بالمسائل (همان، ص ۱۷۴).

7.. أخبرنا ابن أبی جید، عن محمّد بن الحسن بن الولید، عن سعد بن عبد اللّٰه و الحمیری، عن أحمد بن أبی عبد اللّٰه، عن محمّد بن الحسن سنبولة عن زكریا. و أخبرنا جماعة عن أبی المفضل، عن ابن بطّة، عن أحمد بن أبی عبد اللّٰه، عن زكریا (الفهرست، ص ۲۰۶).

8.. محمّد بن یحیى، عن أحمد بن محمّد، عن محمّد بن سهل‏ (الکافی، ج ۳، ص۳۶) عدّة من أصحابنا، عن سهل بن زیاد، عن أحمد بن محمّد بن أبی نصر (همان، ج ۵، ص ۳۰۸). عدّة من أصحابنا، عن أحمد بن أبی عبد اللّٰه، عن إسماعیل بن مهران ‏(همان، ص ۸۸). عدّة من أصحابنا، عن أحمد بن محمّد، عن محمّد بن سهل ‏(همان، ص‌۲۱۰). محمّد بن یحیى، عن محمّد بن موسى، عن الحسن بن المبارك ‏)همان، ج ۶، ص ۴۲۲). و أخبرنی الشیخ أیّده اللّٰه عن أحمد بن محمّد بن الحسن بن الولید، قال: أخبرنی أبی، عن محمّد بن الحسن الصفّار، عن أحمد بن محمّد بن‏ عیسی، عن محمّد بن سهل (تهذیب الأحکام، ج ۱، ص ۱۰)؛ محمّد بن أحمد بن یحیى، عن یعقوب بن یزید، عن الحسن بن المبارك‏ (همان، ج ۲، ص ۲۷۸). موسى بن القاسم، عن محمّد بن سهل‏ (همان، ج ۵، ص ۱۷۳). محمّد بن أحمد بن أبی داود، عن محمّد بن همام، قال: حدّثنا أبو جعفر أحمد بن بندار، عن منصور بن العبّاس، عن جعفر الجوهری‏ (همان، ج ۶، ص ۸۲). أحمد بن محمّد بن عیسی، عن محمّد بن سهل‏ (همان، ص ۱۶۲). أحمد بن محمّد بن أبی نصر (همان، ج‌۹، ص ۲۹). أحمد بن محمّد بن عیسی، عن البرقی، عن سعد بن سعد (همان، ص ۳۲). محمّد بن أحمد بن یحیی، عن أحمد بن، حمزة (همان، ص ۵۰).

  • نام منبع :
    میراث مکتوب رضوی
    سایر پدیدآورندگان :
    سیدمصطفی مطهری و رضا یاری نیا
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 8490
صفحه از 212
پرینت  ارسال به