داشت و درباره وضعیت لشکر ترک بسیار می‌دانست. لورنس به محض ورود به قاهره و پیش از اقدام فرانسه، طرحی برای اشغال سوریه ریخت.۱ بریتانیا در این راه از اطلاعات وسیع لورنس بهره فراوان برد. لورنس در این‌باره می‌نویسد:
برای یادگیری عادات و رسوم مردمان شرق، سال‌های زیادی را در میان آنان زندگی کردم [...]. سفرهای من توشه‌ای از آگاهی و شناخت فراوان از پتانسیل نیروی سیاسی شرق به من داد که به انحلال امپراتوری ترکیه منجر شد.۲
وی مسائل دیگری را نیز مطرح می‌کند، از جمله پیمان بریتانیا و عرب‌ها برای تأسیس مملکت عربی که شامل جزیرة العرب، شام و عراق می‌شد. همچنین از تلاش‌های خود در جنگ‌های میدانی برای رسیدن نیروهای بریتانیا به دمشق و شکست نیروهای ترک در مقابل سپاه عرب می‌گوید و در آخر درخواست معافیت از ادامه خدمت به دلیل ضعف جسمی و روحی و بازگشت به کشور را بیان می‌کند.
مورخان درباره علت استعفای لورنس و ترک دمشق اختلاف کرده‌اند؛ اما نظر صحیح‌تر این است که انگلیس عرب‌ها را با وعده استقلال سرزمین‌ها و اتحاد تحت ریاست شریف حسین فریب داد و پس از آن بریتانیا و فرانسه کشورهای عربی را به بند استعمار کشیدند. لورنس که در جنگ دمشق احساس شکست می‌کرد و از فریب‌‌کاری بریتانیا و استقامت فرانسه در سلطه بر سوریه و لبنان بسیار عصبانی بود، از نظر قوای جسمانی ضعیف شده و از نظر روحی به حد جنون رسیده بود. وی در نهایت در اثر سانحه تصادف درگذشت.
این‌ها نمونه‌ای از خدمات استشراق به اغراض سیاسی بود. در بحث بعد نقش مؤسسات تبشیری در این‌باره را بررسی می‌کنیم.
