ریشه و ترکیب آنان بود، با هدف ایجاد تفرقه بین ساکنان لیبی نوشت.^۱

ویژگی‌های استشراق ایتالیایی از خصوصیات عمومی استشراق جدا نیست؛ اما می‌توان مشخصه‌های آن را چنین برشمرد:

۱. با اهداف دینی شروع و به اغراض تجاری، سیاسی و استعماری کشیده شد.

۲. بر تحقیقات عربی اسلامی و بر محدوده مکانی شامل خاور نزدیک، شمال آفریقا و شرق آفریقا، مثل حبشه و اریتره و سومالی، متمرکز بوده است.

۳. برخی از مستشرقان منصف ایتالیایی، مثل لئون کایتانی،^۲ گویدی، سانتلانا و نالینو، به حقایق علمی و تحقیقات دینی اهتمام داشتند و برای تحقق اهداف سیاسی یا استعماری تلاش نمی‌کردند.

۴. معدودی از مستشرقان ایتالیایی تلاش خود را مصروف خدمت به استعمار ایتالیا در شمال و شرق آفریقا کرده‌‌اند.

۵. گردآوری هزاران نسخه خطی عربی کم‌یاب که همچنان در کتابخانه‌های مختلف ایتالیا نگهداری می‌شوند. جمع کردن شمار زیادی کتاب عربی و اسلامی ارزشمند، به‌علاوه آنچه راهبان، سفیران و تاجران، از دوره جنگ‌های صلیبی تا پایان نیمه اول قرن بیستم، از شرق به دست آورده‌اند.

ج) تحقیقات استشراقی در بریتانیا

بریتانیا از گذرگاه اسپانیا به دریای فرهنگی عربی و اسلامی متصل شد و بسیاری از دانشمندان و متخصصان خود را روانه دانشگاه‌های اسلامی کرد. نخستین دانشمند

اساس مذهب مالکی نوشت. وی معتقد بود اختلاف بین فقه اسلامی و قوانین وضع‌شده تعارض اساسی در مبادی نیست، بلکه به اختلاف روش برمی‌گردد.^۱

یکی دیگر از مستشرقان ایتالیایی که در تحقیقات عربی و اسلامی تلاش بسیار داشته جورجیو دلا ویدا^۲ است. وی تألیفاتی درباره خلافت، پیامبر، اسلام و تقویم میلادی داشته و کتاب‌های انساب الاشراف بلاذری و طبقات الشعرای ابن ‌سلّام جمحی را منتشر کرده است. همچنین در مدخل‌هایی درباره رسول، خلفای راشدین، خوارج و امویان در دایرةالمعارف اسلام نوشته است.^۳

در اینجا جا دارد به برخی از مستشرقان ایتالیایی که به اهداف استعماری ایتالیا در لیبی خدمت کرده‌اند اشاره داشته باشیم:

۱. نالینو: در دارالترجمه طرابلس کار می‌کرد. وی در مسئله استعمار در لیبی با احتیاط رفتار می‌کرد.

۲. پائولو دلاشیلا: این جهانگرد ایتالیایی سرزمین‌های مختلف را از همه جهات بررسی می‌کرد و با ارائه اطلاعات خود، زمینه را برای استعمار آن منطقه مهیا می‌کرد.

۳. انجلو دوکاتی:^۴ نویسنده کتاب عرب و بربر در لیبی سال ۱۹۳۳.

۴. فرانسیسکو بیجوینو: او زبان بربر را می‌دانست و با آگاهی از روان‌شناسی دو قوم بربر و عرب و تمرکز بر آنها در لیبی برای تفرقه بین این دو قوم و زمینه‌سازی استعمار لیبی تلاش می‌کرد.

۵. آگوستین: سرهنگ ارتش ایتالیا بود و در لیبی به ترجمه مشغول شد. او دو کتاب ساکنان طرابلس و ساکنان برقه را، که درباره نسل‌های ساکن در لیبی و بیان