سخن پژوهشکده
شرق‌شناسی حجم انبوهی از پژوهش‌های غربیان در سال‌های متمادی درباره شرق را در بر می‌گیرد. این پدیده با همه زوایایش فعالیتی گسترده است که ابعاد تاریخی و تمدنی، علمی و معرفتی و در نهایت اجتماعی و سیاسی را در بر می‌گیرد. مهم‌ترین شاخه این رشته، اسلام‌شناسی یا مطالعات اسلامی است که حجم بسیاری از مطالعات شرق‌شناسی را به خود اختصاص داده است. جمع زیادی از مستشرقان در طول سده‌های گذشته، پژوهش‌هایشان را بر موضوعات مربوط به اسلام متمرکز کرده‌اند و به شناسایی و نقد و تحلیل آن‌ها پرداخته‌اند؛ از جمله: اسلام‌شناسی عمومی؛ بررسی و شناخت قرآن، سنت و احادیث؛ تاریخ و سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله، خلفا، امامان و پیشوایان مذاهب اسلامی؛ زندگی عالمان برجسته تاریخ اسلام؛ جنبش‌های اسلامی؛ جمعیت‌های مسلمان و مراکز استقرار آن‌ها در سطح جهان؛ نقاط قوت و ضعف معارف اسلامی اعم از عقاید، فقه، اخلاق، فلسفه و عرفان؛ عناصر حرکت‌آفرین و جنبش‌زای معارف اسلامی؛ نقاط آسیب‌پذیر دین اسلام و امت مسلمان.
ساده‌انگارانه است که تصور کنیم شرق‌شناسی مجموعه گزارش‌هایی از تاریخ و فرهنگ ممالک شرقی است و هیچ نسبت و ربطی با مراکز و محافل قدرت ندارد، یا
