دارد، «پطرس محترم»۱ (۱۰۹۲-۱۱۵۶م)، رئیس دیر کلونی، است. وی دو بار از اسپانیا دیدن کرد. هدف او از ترجمه قرآن کریم به لاتین فهم قرآن و سپس رد آن بود. غرض پطرس محترم از ترجمه قرآن کریم به زبان لاتین هدایت مسلمانان به محاسن دین مسیحیت بود. این هدف در درجه اول تبشیری است و به همین جهت این راهب اولین مبشری است که علم را برای ارتداد مسلمانان از دینشان به کار گرفت. بنابراین می‌توان گفت تبشیر ریشه حقیقی استشراق است، نه برعکس.
پطرس محترم، اسلام را در حقیقت آخرین و مضرترین بدعت در مسیحیت می‌دانست. وی قائل بود که تا آن زمان مسیحیان پاسخ مناسبی به تحدی اسلامی نداده بودند و ضروری بود که با این بدعت، یعنی اسلام، مقابله شود؛ زیرا ریشه و منبع تمام بدعت‌های مسیحیت سنتی اروپاست. او همچنین معتقد بود که اسلام با جنگ مستقیم ضربه نمی‌زند، بلکه به شکل خطورات فکری و ذهنی بروز می‌یابد؛ بنابراین، باید ابتدا آن را شناخت و سپس با آن مبارزه كرد.
از سخنان گذشته نتیجه می‌‌گیریم که غرض اساسی از ترجمه قرآن شناخت اسلام و اطلاع از مبادی و عقاید آن است تا مسیحیان توان رویارویی و مقابله با آن را بیابند. همچنین رویگردان کردن مسلمانان از دینشان از اهداف آشنایی با اصول و قواعد اسلامی به شمار می‌رود. آموزش زبان عربی نیز، چون راهی ناگزیر برای شناخت این اصول و قواعد است، از ضروریات استشراق محسوب می‌شود.
استشراق در ابتدای امر فقط ابزاری از ادوات تبشیر بود. راهبان و قسّیسان مسیحی زبان عربی و علوم اسلامی را می‌آموختند تا دین اسلام را بفهمند و از اساس آن را نقض و رد کنند و پیروانش را به مسیحیت بکشانند. بنابراین، مدارس عربی در شهر رنس فرانسه تأسیس شد و کرسی‌های عربی، عبری و کلدانی در پاریس، رم، آکسفورد و بولونیا و کرسی علوم اسلامی ـ عربی در دانشگاه سوربن ایجاد شد.
