91
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل

۱۲۲.امام صادق عليه السلام :خداوند عز و جل به وسيله دعا ، آنچه را كه مى داند براى آن به درگاهش دعا مى شود و او ، آن دعا را اجابت مى نمايد ، دفع مى كند و اگر بنده به آن دعا موفّق نشده بود ، هر آينه ، به او بلايى مى رسيد كه ريشه اش را از روى زمين برمى كَنْد . ۱

۱۲۳.امام صادق عليه السلام :خداوند ، عذاب را تنها از قوم يونس عليه السلام برگرداند ... ؛ زيرا در آن روز كه عذاب بر ايشان فرود آمد ، آن مرد دانا به آنان گفت : «اى قوم من! به خدا پناه ببريد ، شايد كه بر شما رحم آورَد و عذاب را از شما بگردانَد».
مردم گفتند : چه كنيم؟
گفت : «همگى فراهم آييد و به بيابان برويد و زنان و كودكان و اشتران و بچّه هايشان ، گاوها و گوساله هايشان ، گوسپندان و برّه هايشان را از هم جدا سازيد . سپس گريه و دعا كنيد» .
مردم رفتند و چنين كردند و فغان و مويه سر دادند . پس ، خداوند بر ايشان رحمت آورد و عذاب را از آنان گردانْد و آن را بر كوه ها پراكَنْد.

۱۲۴.تفسير العيّاشىـ به نقل از ابو بصير ـامام صادق عليه السلام فرمود : «چون عذاب بر سرِ قوم يونس عليه السلام سايه افكند ، به درگاه خدا دعا كردند و او ، عذاب را از آنان گردانْد» .
گفتم : اين ، چگونه مى شود؟
فرمود : «در علم خداوند بود كه عذاب را از آنها مى گردانَد» .

۱۲۵.الكافىـ به نقل از هشام بن سالم ـ: امام صادق عليه السلام فرمود : «آيا بلاىِ دراز مدّت را از بلاى كوتاه مدّت بازمى شناسيد؟»
گفتيم : خير.
فرمود : «هرگاه در هنگام بلا به فردى از شما دعا كردن الهام شد ، بدانيد كه آن بلا ، كوتاه است» .

1.حاصل سخن آن كه : خداوند سبحان ، هرگاه بداند بنده اى كه مستحقّ نزول بلا گشته است ، پس از نزول آن ، براى دفع بلا به درگاه او دعا مى كند ، آن بلا را برطرف مى سازد و آن بلا را نازل نمى كند ؛ چون مى داند كه او دعا خواهد كرد . پس دعا پيش از وقوع بلا ، در دفع آن ، مؤثّر است (مرآة العقول : ج ۱۲ ص ۱۶) .


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل
90

۱۲۲.الإمام الصادق عليه السلام :إنَّ اللّهَ عز و جل لَيَدفَعُ بِالدُّعاءِ الأَمرَ الَّذي عَلِمَهُ أن يُدعى لَهُ فَيَستَجيبُ ، ولَولا ما وُفِّقَ العَبدُ مِن ذلِكَ الدُّعاءِ لَأَصابَهُ مِنهُ ما يَجُثُّهُ ۱ مِن جَديدِ الأَرضِ . ۲

۱۲۳.عنه عليه السلام :ما رَدَّ اللّهُ العَذابَ إلاّ عَن قَومِ يونُسَ ... فَلَمّا كانَ في ذلِكَ اليَومِ نَزَلَ العَذابُ . فَقالَ العالِمُ لَهُم : يا قَومِ افزَعوا إلَى اللّهِ فَلَعَلَّهُ يَرحَمُكُم ويَرُدُّ العَذابَ عَنكُم .
فَقالوا : كَيفَ نَصنَعُ ؟ قالَ : اِجتَمِعوا وَاخرُجوا إلَى المَفازَةِ ۳ وفَرِّقوا بَينَ النِّساءِ وَالأَولادِ ، وبَينَ الإِبِلِ وأولادِها ، وبَينَ البَقَرِ وأولادِها ، وبَينَ الغَنَمِ وأولادِها ، ثُمَّ ابكوا وَادعوا ، فَذَهَبوا وفَعَلوا ذلِكَ وضَجّوا وبَكَوا ، فَرَحِمَهُمُ اللّهُ وصَرَفَ عَنهُمُ العَذابَ وفَرَّقَ العَذابَ عَلَى الجِبالِ . ۴

۱۲۴.تفسير العيّاشي عن أبي بصير عن الإمام الصادق عليه السلام :لَمّا أظَلَّ قَومَ يونُسَ العَذابُ ، دَعَوُا اللّهَ فَصَرَفَهُ عَنهُم .
قُلتُ : كَيفَ ذلِكَ ؟ قالَ : كانَ فِي العِلمِ أنَّهُ يَصرِفُهُ عَنهُم . ۵

۱۲۵.الكافي عن هشام بن سالم عن الإمام الصادق عليه السلام :هَل تَعرِفونَ طولَ البَلاءِ مِن قِصَرِهِ ؟ قُلنا : لا .
قالَ : إذا اُلهِمَ أحَدُكُمُ الدُّعاءَ عِندَ البَلاءِ فَاعلَموا أنَّ البَلاءَ قَصيرٌ . ۶

1.في القاموس : الجثّ ، القطع وانتزاع الشيء من أصله . وقال الجوهري : الجديد : وجه الأرض . وحاصله : أنّه سبحانه يدفع البلاء الذي استحقّ العبد نزوله إذا علم أنّ العبد يدعو اللّه لكشفه بعد ذلك ، فلا ينزله لما سيقع منه من الدعاء فيؤثّر الدعاء قبل وقوعه في دفع البلاء (مرآة العقول : ج ۱۲ ص ۱۶) .

2.الكافي : ج ۲ ص ۴۷۰ ح ۹ عن إسحاق بن عمّار .

3.المَفازة : البَرِّيّة القفر ، سمّيت بذلك لأنّها مهلكة ، من فوَّز : إذا مات . وقيل : سمّيت تفاؤلاً من الفوز : النجاة (النهاية : ج ۳ ص ۴۷۸ «فوز») .

4.تفسير القمّي : ج ۱ ص ۳۱۷ عن جميل ، بحار الأنوار : ج ۱۴ ص ۳۸۰ ح ۲ .

5.تفسير العيّاشي : ج ۲ ص ۱۳۶ ح ۴۵ .

6.الكافي : ج ۲ ص ۴۷۱ ح ۱ ، مكارم الأخلاق : ج ۲ ص ۹ ح ۱۹۸۹ ، فلاح السائل : ص ۱۰۷ ح ۴۴ نحوه ، عدّة الداعي : ص ۳۴ ، بحار الأنوار : ج ۹۳ ص ۳۸۱ ح ۷ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9221
صفحه از 737
پرینت  ارسال به