725
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل

۱۲ / ۱۱

مستجاب شدن نفرين اسحاق بن عمّار در حقّ همسايه اش كه او را مى آزرد

۱۰۹۰.الكافىـ به نقل از اسحاق بن عمّار ـ: به امام صادق عليه السلام از دست همسايه اى كه داشتم و آزار و اذيّت هايى كه از او مى ديدم، شكايت كردم .
فرمود : «نفرينش كن» .
من نفرين كردم ؛ امّا نتيجه اى نديدم . دوباره خدمت امام عليه السلام رفتم و شكايت كردم . فرمود : «او را نفرين كن» .
گفتم : فدايت شوم ! نفرين كردم ؛ امّا نتيجه اى نديدم .
فرمود : «چگونه نفرينش كردى؟».
گفتم : هرگاه به او برخوردم ، نفرينش كردم .
فرمود : «زمانى كه از تو گذشت و دور شد ، نفرينش كن» .
من اين كار را كردم و چندى نگذشت كه خداوند ، مرا از شرّ او آسوده ساخت .

۱۲ / ۱۲

مستجاب شدن دعاى پيرى از خاندان سعد براى باز ستاندن حقّش

۱۰۹۱.كتاب من لا يحضره الفقيهـ به نقل از پيرمردى از خاندان سعد ـ: ميان من و مردى از اهالى مدينه اختلاف بسيار مهمّى بود . خدمت امام صادق عليه السلام رسيدم و ماجرا را به ايشان بازگو كردم و گفتم : چيزى به من بياموزيد، بلكه خداوند ، حقّ مرا از او بستاند .
فرمود : «هرگاه قصد دشمن كردى، ميان قبر و منبر [پيامبر صلى الله عليه و آله ]، يا اگر خواستى در منزلت، دو يا چهار ركعت نماز بخوان و از خدا بخواه كه تو را يارى دهد، و مقدارى از آنچه دارى ، بردار و به نخستين مستمندى كه برخوردى ، صدقه بده» .
طبق دستور امام عليه السلام عمل كردم و خداوند حاجتم را بر آورد و زمينم را به من برگرداند .


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل
724

۱۲ / ۱۱

اِستِجابَةُ دُعاءِ إِسحاقَ بنِ عَمّارٍ عَلى جارٍ لَهُ يُؤذيهِ

۱۰۹۰.الكافي عن إسحاق بن عمّار :شَكَوتُ إلى أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام جارا لي وما ألقى مِنهُ .
قالَ : فَقالَ لي : اُدعُ عَلَيهِ ، قالَ : فَفَعَلتُ فَلَم أرَ شَيئا ، فَعُدتُ إلَيهِ فَشَكَوتُ إلَيهِ فَقالَ لي :
اُدعُ عَلَيهِ . قالَ : فَقُلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ! قَد فَعَلتُ فَلَم أرَ شَيئا .
فَقالَ : كَيفَ دَعَوتَ عَلَيهِ ؟ فَقُلتُ : إذا لَقيتُهُ دَعَوتُ عَلَيهِ .
قالَ : فَقالَ : اُدعُ عَلَيهِ إذا أدبَرَ وإذَا استَدبَرَ . ۱ فَفَعَلتُ ، فَلَم ألبَث حَتّى أراحَ اللّهُ مِنهُ . ۲

۱۲ / ۱۲

اِستِجابَةُ دُعاءِ شَيخٍ مِن آلِ سَعدٍ لِرَدِّ مَظلِمَتِهِ

۱۰۹۱.كتاب من لا يحضره الفقيه عن شيخ من آل سعد :كانَت بَيني وبَينَ رَجُلٍ مِن أهلِ المَدينَةِ خُصومَةٌ ذاتُ خَطَرٍ عَظيمٍ ، فَدَخَلتُ عَلى أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام فَذَكَرتُ لَهُ ذلِكَ .
وقُلتُ : عَلِّمني شَيئا لَعَلَّ اللّهَ يَرُدُّ عَلَيَّ مَظلِمَتي .
فَقالَ : إذا أرَدتَ العَدُوَّ فَصَلِّ بَينَ القَبرِ وَالمِنبَرِ رَكعَتَينِ أو أربَعَ رَكَعاتٍ ، وإن شِئتَ فَفي بَيتِكَ ، وَاسأَلِ اللّهَ أن يُعينَكَ ، وخُذ شَيئا مِمّا تَيَسَّرَ فَتَصَدَّق بِهِ عَلى أوَّلِ مِسكينٍ تَلقاهُ . قالَ : فَفَعَلتُ ما أمَرَني فَقَضى لي ورَدَّ اللّهُ عَلَيَّ أرضي . ۳

1.لعلّ المراد بالإدبار أوّل ما ولّى ، وبالاستدبار الذهاب والبعد في الإدبار ، ويحتمل المراد بالثاني إرادة الإدبار ، فيكون بعكس الأوّل ، وقيل : المراد بالاستدبار الغيبة ، وهو بعيد . قال في القاموس : دَبَرَ : وَلَّى كأدبرَ ، واستدبر : ضدّ استقبلَ . وفي بعض النسخ : إذا أقبل واستدبر ، وهو أظهر (مرآة العقول : ج ۱۲ ص ۱۷۷) .

2.الكافي : ج ۲ ص ۵۱۱ ح ۱ .

3.كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۵۵۹ ح ۱۵۴۷ ، بحار الأنوار : ج ۹۱ ص ۳۷۸ ح ۳۷ نقلاً عن كتاب الذكرى .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9033
صفحه از 737
پرینت  ارسال به