۹۶۵.امام كاظم عليه السلام :هر گاه يكى از شما بيمار شد ، به مردم اجازه دهد كه نزد او بروند ؛ زيرا هيچ كس [از عيادت كنندگان ]نيست، مگر آن كه يك دعاى اجابت شده دارد.
۹۶۶.طبّ الأئمّةـ به نقل از وشّاء ـ: امام رضا عليه السلام فرمود : «هر گاه يكى از شما بيمار شد ، به مردم اجازه دهد كه نزد او بروند ؛ زيرا هيچ كسى [از عيادت كنندگان ]نيست ، مگر آن كه يك دعاى مستجاب شده دارد» .
۷ / ۱۸
نيازمند و نيكى كننده به او
۹۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دعاى احسان شونده در حقّ احسان كننده رد نمى شود.
۹۶۸.امام على عليه السلام :هر گاه به نيازمندْ چيزى داديد ، از او بخواهيد كه برايتان دعا كند ؛ زيرا دعاى او در حقّ شما قبول مى شود ؛ ولى درباره خودش قبول نمى شود ؛ چون اين جماعت ، دروغ مى گويند.
۹۶۹.امام زين العابدين عليه السلام :دعاى گداى فقير ، رد نمى شود.
۹۷۰.عدّة الداعى :[امام زين العابدين عليه السلام ] به خدمتكار[ش ]دستور مى داد كه : «هر گاه به فقير چيزى دادى ، از او بخواه برايت دعاى خير كند».
۹۷۱.امام زين العابدين عليه السلام :هر كس به بينواى درويش صدقه اى دهد و آن بينوا در آن لحظه برايش دعايى كند ، حتما دعايش مستجاب مى شود.