505
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل

باب پنجم : نقش نام هاى نيكوى خداوند در اجابت دعا

۵ / ۱

نامهاى نيكو ، ويژه خدايند

قرآن

«همه نام هاى نيكو ، اختصاص به خدا دارند . پس ، او را به اين نام ها بخوانيد» .

«خدا ، معبودى جز او نيست . همه نام هاى نيكو متعلّق به اويند» .

«بگو : خدا را بخوانيد ، يا رحمان را بخوانيد ، هر چه را بخوانيد [ ، فرقى نمى كند] ؛ زيرا همه نام هاى نيكو متعلّق به اويند» .

حديث

۸۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ـ تبارك و تعالى ـ نود و نه نام دارد ؛ از صد ، يكى كم . هر كس آنها را شماره كند ، به بهشت مى رود . اين نام ها عبارت اند از :
خدا ، پرستيده ، يگانه ، يكتا ، قبله حاجات ، ۱ آغاز ، انجام ، شنوا ، بينا ، توانا ، چيره ، والا ، والاتر ، مانا ، نوآفرين ، پديدآورنده ، كريم تر ، پيدا ، پنهان ، زنده ، استواركار ، ۲ دانا ، بردبار ، نگهبان ، راست ، بسنده ، ستودنى ، نيكوكار ، ۳ خداوندگار ، مهرگستر ، مهربان ، آفريدگار ، روزى دهنده ، مراقب ، دلسوز ، بيننده ، سلام ، ايمنى بخش ، امين ، ۴ عزّتمند ، جبّار ، بزرگ منش ، آقا ، وارسته ، گواه ، راستگو ، سازنده ، پاك ، داد[گر] ، عفوكننده ، آمرزگار ، بى نياز ، كمك رسان ، گشاينده ، تك ، بازكننده ، شكافنده ، ديرين ، پادشاه ، مقدّس ، نيرومند ، نزديك ، پاينده ، جمع كننده ، گستراننده ، برآورنده نيازها ، صاحب مجد ، سَروَر ، بنده نواز ، درميان گيرنده ، آشكارا ، خوراك ده ، صورتگر ، بزرگوار ، بزرگ ، كفايت كننده ، زداينده رنج [و گزند] ، طاق ، روشنايى ، بخشنده ، ياور ، پهناور ، دوستدار ، راهنما ، وفادار ، وكيل ، ارث بَر ، نيكوكار ، برانگيزاننده ، توبه پذير ، باشُكوه ، دَهِشمند ، آگاه ، آفريننده ، بهترين ياور ، سزادهنده ، قدردان ، باعظمت ، با لُطف ، شفادهنده .

1.در اصل عربى حديث ، «صَمَد» آمده است كه آن را به «قبله حاجات» ترجمه كرده ايم . صمد ، به معناى آقايى است كه آقايى به او منتهى مى شود و به قولى : ديرنده مانا ، و به قولى : كسى كه در نيازها به او رو مى شود ؛ يعنى مقصد خلق (النهاية : ج ۳ ص ۵۲ «صمد»).

2.اين ، در صورتى است كه حكمت ـ در متن عربى حديث ـ را صفت فعل بدانيم.

3.در متن عربى حديث آمده : «الحفيّ» كه به معناى نيكوكار است و نيز كسى را گويند كه زياد جوياى حال ديگران باشد ، احوالپرس.

4.مهيمن ـ در متن عربى حديث ـ در اصل مؤيمن بوده و در آن ، قلب رخ داده است . به معناى امين شدن و گواه آمده است.


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل
504

البابُ الخامِسُ : دور الأسماء الحسنى في إجابة الدّعاء

۵ / ۱

للّهِِ الأَسماءُ الحُسنى

الكتاب

«وَلِلَّهِ الأَْسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا» . ۱

«اللَّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى» . ۲

«قُلِ ادْعُواْ اللَّهَ أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَـنَ أَيًّا مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى» . ۳

الحديث

۸۱۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ للّهِِ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ تِسعَةً وتِسعينَ اسما ؛ مِئَةً إلاّ واحِدا ، مَن أحصاها دَخَلَ الجَنَّةَ ، وهِيَ :
اللّهُ ، الإِلهُ ، الواحِدُ ، الأَحَدُ ، الصَّمَدُ ۴ ، الأَوَّلُ ، الآخِرُ ، السَّميعُ ، البَصيرُ ، القَديرُ ، القاهِرُ ، العَلِيُّ ، الأَعلَى ، الباقِي ، البَديعُ ، البارِئُ ، الأَكرَمُ ، الظّاهِرُ ، الباطِنُ ، الحَيُّ ، الحَكيمُ ، العَليمُ ، الحَليمُ ، الحَفيظُ ، الحَقُّ ، الحَسيبُ ۵ ، الحَميدُ ، الحَفِيُّ ، الرَّبُّ ، الرَّحمنُ ، الرَّحيمُ ، الذّارِئُ ۶ ، الرَّزّاقُ ، الرَّقيبُ ، الرَّؤوفُ ، الرّائِي ، السَّلامُ ، المُؤمِنُ ، المُهَيمِنُ ، العَزيزُ ، الجَبّارُ ، المُتَكَبِّرُ ، السَّيِّدُ ، السُّبّوحُ ۷ ، الشَّهيدُ ، الصّادِقُ ، الصّانِعُ ، الطّاهِرُ ، العَدلُ ، العَفُوُّ ، الغَفورُ ، الغَنِيُّ ، الغِياثُ ، الفاطِرُ ، الفَردُ ، الفَتّاحُ ، الفالِقُ ، القَديمُ ، المَلِكُ ، القُدّوسُ ، القَوِيُّ ، القَريبُ ، القَيّومُ ، القابِضُ ، الباسِطُ ، قاضِي الحاجاتِ ، المَجيدُ ، المَولَى ، المَنّانُ ، المُحيطُ ، المُبينُ ، المُقيتُ ، المُصَوِّرُ ، الكَريمُ ، الكَبيرُ ، الكافي ، كاشِفُ الضُّرِّ ، الوَترُ ، النّورُ ، الوَهّابُ ، النّاصِرُ ، الواسِعُ ، الوَدودُ ، الهادِي ، الوَفِيُّ ، الوَكيلُ ، الوارِثُ ، البَرُّ ، الباعِثُ ، التَّوّابُ ، الجَليلُ ، الجَوادُ ، الخَبيرُ ، الخالِقُ ، خَيرُ النّاصِرينَ ، الدَّيّانُ ۸ ، الشَّكورُ ، العَظيمُ ، اللَّطيفُ ، الشّافي . ۹

1.الأعراف : ۱۸۰ .

2.طه : ۸ .

3.الإسراء : ۱۱۰ .

4.«الصَّمَدُ» : هو السيِّد الذي انتهى إليه السُّؤدد ، وقيل : هو الدائم الباقي ، وقيل : الذي يُصمَدُ في الحوائج إليه : أي يُقصَد (النهاية : ج ۳ ص ۵۲ «صمد») .

5.الحَسِيبُ : الكافي (النهاية : ج ۱ ص ۳۸۱ «حسب») .

6.الذارئ : وهو الّذي ذرأ الخلق أي خلقهم (لسان العرب : ج ۱ ص ۷۹ «ذرأ») .

7.سبّوح قدّوس : يرويان بالضم والفتح ، من أبنية المبالغة للتنزيه ، وسبّوح : الطّاهر عن أوصاف المخلوقات ، وقُدّوس : بمعناه ، وقيل : مبارك (مجمع البحرين : ج ۲ ص ۸۰۷ «سبح») .

8.الديّان : القهّار ، وقيل : الحاكم والقاضي (النهاية : ج ۲ ص ۱۴۸ «دين») .

9.التوحيد : ص ۱۹۴ ح ۸ ، الخصال : ص ۵۹۳ ح ۴ ، عدّة الداعي : ص ۲۹۹ كلّها عن سليمان بن مهران عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار : ج ۴ ص ۱۸۶ ح ۱ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 8960
صفحه از 737
پرینت  ارسال به