۷۹۱.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ: پيامبر خدا فرمود : «روز قيامت ، خداوند ، مؤمن را صدا مى زند و او را در برابر خود ، نگه مى دارد و مى فرمايد : بنده ام! من به تو دستور دادم كه مرا بخوانى و وعده ات دادم كه پاسخت دهم . آيا مرا مى خواندى؟ . بنده مى گويد : آرى ، اى پروردگار من!
خداوند مى فرمايد : هر دعايى به درگاهم كردى ، برايت مستجاب شد . آيا فلان و بهمان روز براى اندوهى كه به تو رسيده بود ، دعايم نكردى تا اندوهت را بزدايم و من آن را از تو زدودم؟ .
مى گويد : چرا ، اى پروردگار من!
خداوند مى فرمايد : پس ، آن را در همان دنيا برايت برآوردم . آيا فلان و بهمان روز براى اندوهى كه به تو رسيده بود ، دعايم نكردى تا اندوهت را بزدايم و گشايشى نديدى؟ .
مى گويد : چرا ، اى پروردگار من !
خداوند مى فرمايد : من به جاى آن ، در بهشت چه و چه برايت اندوختم ».
پيامبر خدا فرمود : «[به همين ترتيب ، ]خداوند همه دعاهايى را كه بنده مؤمنش به درگاه او كرده است ، برايش بيان مى كند كه يا در همان دنيا برايش اجابت كرده و يا براى آخرتش اندوخته است» .
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «در اين هنگام ، مؤمن مى گويد كه اى كاش هيچ يك از دعاهايش در دنيا به اجابت نرسيده بود».
۷۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آدمى حاجتى را مى طلبد ؛ امّا خداوند ، به خاطر خير و مصلحتش ، آن را از او دور مى گرداند و نمى دهد . پس به ناحق ، مردم را متّهم مى كند و مى گويد : چه كسى مرا بى نياز جلوه داد؟ ۱
۷۹۳.امام على عليه السلام :كَرَم خداوند سبحان ، حكمت او را نقض نمى كند . از اين روست كه همه دعاها اجابت نمى شود.