۶۵۷.بصائر الدرجاتـ به نقل از ابن سنان ـ: امام صادق عليه السلام ، هنگامى كه داوود بن على را نفرين كرد ، هر دو دستش را بلند كرد و روى شانه اش قرار داد . سپس ، آنها را گشود و آن گاه با انگشت اشاره اش دعا كرد ... . من گفتم : بالا بردن دست ها [براى ]چيست؟
فرمود : «[براى] ابتهال» .
گفتم : قرار دادن دست ها و جمع كردن آنها چه معنا دارد؟
فرمود : «تضرّع است» .
گفتم : بلند كردن انگشت [ ، چه]؟
فرمود : «بَصْبَصه ۱ است».
۶۵۸.امام صادق عليه السلام :از جمله پندهاى خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به عيسى بن مريم عليه السلام اين بود : «... اى عيسى ! دلت را به من خوش كن و در تنهايى ، بيشتر مرا ياد كن و بدان كه شادى من ، در آن است كه براى من تملّق كنى . در اين كار ، زنده[دل ]باش و مُرده [دل] مباش».
۶۵۹.معانى الأخبار :بصبصه ، آن است كه دو انگشت نشانه ات را به سوى آسمان بردارى و تكانشان دهى و دعا كنى.
۶۶۰.امام صادق عليه السلام :لقمان عليه السلام گفت : پسرم! .. . به درگاه خدا التماس كن و از او درخواست كن و انگشتانت را به سوى او تكان بده.
۶۶۱.امام صادق عليه السلام :استكانت در دعا ، آن است كه شخص ، وقتى خداوند را مى خوانَد ، دو دستش را روى شانه هايش قرار دهد. ۲