۶۴۹.امام على عليه السلام :هر گاه از خدا درخواست كردى ، با كف دستانت از او درخواست كن و هر گاه پناه بُردى ، با پشتِ دستانت پناه ببر و هر گاه دعا كردى ، با دو انگشتت دعا كن.
۶۵۰.امام صادق عليه السلام :رغبت ، اين است كه دو دستت را بگشايى و كفِ آنها را به طرف بالا قرار دهى و رَهبت ، اين است كه دو دستت را بگشايى و پشتِ آنها را به طرف بالا قرار دهى و تضرّع ، اين است كه انگشت سبّابه راست را به راست و چپ حركت دهى و تبتُّل ، اين است كه انگشت سبّابه چپ را حركت دهى و آن را به آرامى ، بالا و پايين كنى و ابتهال ، اين است كه دو دستت و ساعدهايت را به سوى آسمان بگشايى و ابتهال ، در هنگامى است كه اسباب گريه را فراهم ببينى.
۶۵۱.الكافىـ به نقل از مَرْوَك مرواريد فروش ، از كسى كه نامش را بُرد ـ: امام [صادق] عليه السلام از رغبت ياد كرد و كفِ دو دستش را به طرف آسمان باز كرد و پشتِ دو دستش را به طرف آسمان كرد و فرمود : «رهبت ، اين گونه است» . انگشتانش را به راست و چپ حركت داد و فرمود : «اين ، تضرّع است» . انگشتانش را بالا و پايين برد و فرمود : «اين ، تبتّل است» . دستش را تا برابر صورتش بالا بُرد و به طرف قبله كشيد و فرمود : «اين ، ابتهال است و تا اشك جارى نشود ، ابتهال نباشد».
۶۵۲.سنن أبى داوودـ به نقل از ابن عبّاس ـ: مسئلت ، چنين است كه دو دستت را تا مقابل شانه هايت يا حدود آنها بالا ببرى و استغفار ، چنين است كه با يك انگشت ، اشاره كنى و ابتهال ، اين گونه است كه هر دو دستت را با هم بكشى».
