۴۶۱.امام على عليه السلامـ به نَوف بِكالى ـ: اى نوف! داوود عليه السلام در چنين لحظه اى از شب برخاست و گفت : «اين ، لحظه اى است كه هر بنده اى در آن دعا كند ، دعايش مستجاب مى شود ، مگر آن كه باجگير يا نماينده حاكم ۱ يا پاسبان ۲ يا تَنبورنواز و يا تُنبك زن باشد».
۴۶۲.امام باقر عليه السلامـ در سفارش به جابر جُعفى ـ: با بازگشتِ ( / توبه) نيكو ، خويشتن را در معرض رحمت و عفو خدا قرار ده ، و براى بازگشت نيكو از دعاى خالصانه و مناجات در دلِ شب ، كمك بگير.
۴۶۳.امام باقر عليه السلام :هنگامى كه يكْ سومِ شب مى گذرد ، منادى اى ندا مى دهد : اى جوياى خير ! بيا ؛ اى طالب شر! بس كن . آيا كسى هست كه توبه كند تا توبه اش پذيرفته گردد؟ آيا كسى هست كه آمرزش بطلبد تا آمرزيده شود؟ آيا كسى هست كه درخواست كند تا عطا شود؟ تا آن گاه كه خورشيد سر بزند [پيوسته ، اين ندا را در مى دهد].
۴۶۴.امام صادق عليه السلام :هر كه شب را با وضو بخوابد ، آن شب ، بسترش مسجد اوست و اگر برخيزد و نماز بخواند و سپس به ذكر خدا بپردازد ، هر چه از خدا بخواهد ، به او عطا مى فرمايد .
۴۶۵.الكافىـ به نقل از عمر بن اُذَينه ـامام صادق عليه السلام فرمود : «در شب ، ساعتى است كه هر بنده مسلمانى در آن نماز بخواند و به درگاه خداوند عز و جل دعا كند ، هر شب ، دعايش مستجاب مى شود» .
گفتم : خداوند ، تو را نيكو بدارد! آن ، چه ساعتى از شب است؟
فرمود : «هر گاه نيمى از شب سپرى شد ، در يكْ ششم اوّلِ نيمه باقى مانده».