235
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل

۵ / ۲

دعاى امام زين العابدين ، هنگام مستجاب شدن دعايش

۳۶۳.الدعوات :امام زين العابدين عليه السلام هر گاه دعايش مستجاب مى شد ، اين دعا را مى خواند :
«خداوندا ! درخواست ، باز مانْد و چاره ها درماندند ، جز در پيشگاه تو ، و عرصه ها تنگ و خواسته ها ناشدنى و اشتياق ها سخت و راه ها جز به سوى تو بسته شدند . آرزوها به پايان رسيد و اميدها جز از تو بُريده شد . اعتمادم به هر كسى بى نتيجه مانْد و گمان ، به بدگمانى بدل شد ، جز [گمان ]به تو .
خداوندا ! من ، راه هاى درخواست ها را به سوى تو آشكار يافتم و سرچشمه هاى اميد به تو را باز . مى دانم كه هر كس از تو درخواست كند ، در معرضِ اجابت است و فريادخواهان را تو فريادرسى و آن كه قصد تو كند ، بسى به تو نزديك است و براى شنيدن رازگويى بنده با تو ، حجابى در ميان نيست . در شيفتگى به بخشش تو ، خشنودى به وعده ات و آسودگى به تضمينى كه داده اى ، عوضى است از خوددارىِ بخيلان و گشايشى است در برابر انحصارطلبان . به مطلوب رسيدن از بهترينِ وارثان است . پس همه گناهان گذشته ام را به [حقّ ]«لا اله إلاّ أنت؛ هيچ معبودى جز تو نيست» بيامرز و مرا در بازمانده عمرم حفظ كن و درهاى رحمت و بذل و بخششت را كه بر دوستان و برگزيدگانت نمى بندى ، به رويم باز كن ، اى مهربان ترينِ مهربانان!».


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل
234

۵ / ۲

دُعاءُ الإِمامِ زَينِ العابِدينَ عِندَ استِجابَةِ دُعائِهِ

۳۶۳.الدعوات :كانَ زَينُ العابِدينَ عليه السلام يَدعو عِندَ استِجابَةِ دُعائِهِ بِهذَا الدُّعاءِ : اللّهُمَّ قَد أكدَى ۱ الطَّلَبُ ، وأعيَتِ الحِيَلُ إلاّ عِندَكَ ، وضاقَتِ المَذاهِبُ ، وَامتَنَعَتِ المَطالِبُ ، وعَسِرَتِ الرَّغائِبُ ، وَانقَطَعَتِ الطُّرُقُ إلاّ إلَيكَ ، وتَصَرَّمَتِ الآمالُ ، وَانقَطَعَ الرَّجاءُ إلاّ مِنكَ ، وخابَتِ الثِّقَةُ ، وأخلَفَ الظَّنُّ إلاّ بِكَ ، اللّهُمَّ إنّي أجِدُ سُبُلَ المَطالِبِ إلَيكَ مُنهَجَةً ۲ ، ومَناهِلَ الرَّجاءِ إلَيكَ مُفَتَّحَةً ، وأعلَمُ أنَّكَ لِمَن دَعاكَ بِمَوضِعِ إجابَةٍ ، ولِلصّارِخِ إلَيكَ بِمَرصَدِ إِغاثَةٍ ، وأنَّ القاصِدَ إلَيكَ لَقَريبُ المَسافَةِ مِنكَ ، ومُناجاةَ العَبدِ إيّاكَ غَيرُ مَحجوبَةٍ عَنِ استِماعِكَ ، وأنَّ فِي اللَّهفِ إلى جودِكَ ، وَالرِّضا بِعِدَتِكَ ، وَالاِستِراحَةِ إلى ضَمانِكَ ، عِوَضا مِن مَنعِ الباخِلينَ ، ومَندوحَةً ۳ عَمّا قِبَلَ المُستَأثِرينَ ، ودَرَكا مِن خَيرِ الوارِثينَ ، فَاغفِر بِلا إلهَ إلاّ أنتَ ما مَضى مِن ذُنوبي ، وَاعصِمني فيما بَقِيَ مِن عُمُري ، وَافتَح لي أبوابَ رَحمَتِكَ وجودِكَ الَّتي لا تُغلِقُها عَن أحِبّائِكَ وأصفِيائِكَ ، يا أرحَمَ الرّاحِمينَ . ۴

1.أكدى الرَّجُلُ إذا قلّ خيرُهُ ، وقوله تعالى : «وَ أَعْطَى قَلِيلاً وَ أَكْدَى» (النجم : ۳۴) أي قطع القليل ، وأكدى الحافر إذا بلغ الكُدْيَةَ فلا يمكنه أن يحفر (الصحاح : ج ۶ ص ۲۴۷۱ ـ ۲۴۷۲ «كدى») .

2.نَهَجَ الأمرُ وأنهَجَ ، إذا وَضَح (النهاية : ج ۵ ص ۱۳۴ «نهج») .

3.مندوحة : لي عن هذا الأمر مندوحة ومُنتدح ، أي سعَة (الصحاح : ج ۱ ص ۴۰۹ «ندح») .

4.الدعوات : ص ۷۲ ح ۱۷۱ ، بحار الأنوار : ج ۹۵ ص ۴۵۰ ح ۳ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9177
صفحه از 737
پرینت  ارسال به