۳۵۸.سنن الترمذىـ به نقل از عمر بن خطّاب ـ: پيامبر خدا ، هر گاه دستانش را به دعا برمى داشت ، آنها را فرود نمى آورد تا آن كه به صورتش مى كشيد.
۳۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :پروردگارِ شما باحيا و بزرگوار است ، شرم مى كند از اين كه بنده ، دست هايش را بالا ببرَد و او آنها را خالى برگرداند . پس ، هر گاه يكى از شما دستانش را [به درگاه او] بالا مى برَد ، سه مرتبه بگويد : «يا حَىُّ ، لا إله إلاّ أنت ، يا أرحم الراحمين ؛ اى زنده اى كه معبودى جز تو نيست . اى مهربان ترينِ مهربانان» و چون خواست دستانش را بيندازد ، آن خير را [كه خداوند در كفِ او نهاده است ]به صورت خود ، خالى كند.
۳۶۰.امام صادق عليه السلام :هيچ بنده اى دستش را به درگاه خداى عزيز جبّار دراز نكند ، مگر آن كه خداوند عز و جل شرم كند آن را خالى برگردانَد تا اين كه از فزونىِ رحمت خويش ، هر اندازه كه بخواهد ، در آن بنهد . بنا بر اين ، هر گاه يكى از شما دعا كرد ، پيش از آن كه دستش را بيندازد ، آن را به سر و روى خود بكشد.
