۲۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ دعايى نزد خداوند ، محبوب تر از اين نيست كه بنده بگويد : بار خدايا ! امّت محمّد را مشمول رحمتِ عام خود گردان.
۲۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس دعايش را به همه مردان و زنان مؤمن تعميم دهد ، دعايش مستجاب مى شود.
۲۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[در دعا] عموميّت ببخش ؛ زيرا ميان دعاى عمومى و خصوصى ، از زمين تا آسمان فرق است.
۲۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سه چيز است كه با وجود آنها ، دلِ هيچ مؤمنى را خيانت و ناخالصى نيست : دعوت خالصانه براى خداوند متعال ، تذكّر خيرخواهانه دادن به فرمان روايان درباره حق ، هر جا كه باشد ؛ و اين كه در دعايش همه مسلمانان را داخل گردانَد ـ چرا كه دعا از هر سو آنان را در ميان مى گيرد ـ .
۲۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ مردى نبايد امامتِ [جماعت ]عدّه اى را برعهده گيرد و براى خودش دعا كند و آنها را دعا نكند ، كه اگر چنين كند ، به آنان خيانت ورزيده است.
۲۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس پيش نماز عدّه اى شود و فقط براى خودش دعا كند ، به آنان خيانت كرده است .
۳۰۰.الأدب المفردـ به نقل از عبد اللّه بن عمرو ـ: مردى گفت : خدايا! تنها من و محمّد را بيامرز . پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «مردم بسيارى را از دعايت محروم ساختى».
