131
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل

۱۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :درود فرستادن شما بر من ، پروانه عبورِ دعاى شما و موجب خشنودى پروردگارتان و زكات بدن هاى شماست.

۱۸۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرا چون پياله سوار قرار ندهيد كه هرگاه مى خواهد ، پياله اش را پُر مى كند و مى آشامد ۱ ؛ بلكه مرا در آغاز و در آخر و در وسط دعايتان قرار دهيد.

۱۸۵.الكافىـ به نقل از مُرازِم ـ: امام صادق عليه السلام فرمود : مردى نزد پيامبر خدا آمد و گفت : اى پيامبر خدا ! من ، يكْ سومِ درود فرستادن هايم را به تو اختصاص مى دهم .
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «خوب است» .
گفت : اى پيامبر خدا ! نصف درود فرستادن هايم را به تو اختصاص مى دهم .
فرمود : «اين ، بهتر است» .
گفت : همه درود فرستادن هايم را به تو اختصاص مى دهم .
فرمود : «در اين صورت ، خداوند عز و جل خواست هاى دنيا و آخرتت را برآورده مى سازد».
مردى به امام صادق عليه السلام گفت : خداوند ، تو را به صلاح بدارد! چگونه درود خود را به او اختصاص مى داد؟
فرمود : «چيزى از خداوند عز و جل درخواست نمى كرد ، مگر اين كه با درود فرستادن بر محمّد و خاندان او آغاز مى كرد» .

۱۸۶.الكافىـ به نقل از ابو بصير ـ: از امام صادق عليه السلام پرسيدم : معناى اين كه «همه درود
فرستادن هايم را براى تو قرار مى دهم» چيست؟
فرمود : «پيشاپيشِ هر درخواستى ، او (پيامبر صلى الله عليه و آله ) را بفرستد ؛ يعنى هيچ چيزى از خداوند عز و جل درخواست نكند ، مگر آن كه با پيامبر صلى الله عليه و آله آغاز نمايد ، پس بر او درود فرستد و سپس ، درخواست هايش را از خداوند بخواهد.

1.يعنى ، جايگاه ويژه اى براى يادكرد از من قرار دهيد ، نه اين كه با بى اهمّيت شمردن ياد من ، هر گاه خواستيد ، ياد من كنيد . گفتنى است كه در نهايه ابن اثير ، در معناى اين حديث ، چنين توضيح آمده است : ياد مرا به آخرِ كارتان وامگذاريد ؛ زيرا سواره ، وقتى اثاثيه اش را بست ، كاسه اش را در آخرِ كار به اثاثيه اش آويزان مى كند و به پشتش مى اندازد.


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل
130

۱۸۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :صَلاتُكُم عَلَيَّ مُجَوِّزَةٌ لِدُعائِكُم ، ومَرضاةٌ لِرَبِّكُم ، وزَكاةٌ لأَِبدانِكُم . ۱

۱۸۴.عنه صلى الله عليه و آله :لا تَجعَلوني كَقَدَحِ الرّاكِبِ ۲ ؛ فَإِنَّ الرّاكِبَ يَملأَُ قَدَحَهُ فَيَشرَبُهُ إذا شاءَ ، اجعَلوني في أوَّلِ الدُّعاءِ ، وفي آخِرِهِ ، وفي وَسَطِهِ . ۳

۱۸۵.الكافي عن مرازم عن الإمام الصادق عليه السلام :إنَّ رَجُلاً أتى رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله فَقالَ : يا رَسولَ اللّهِ ، إنّي جَعَلتُ ثُلُثَ صَلَواتي لَكَ . فَقالَ لَهُ خَيرا . فَقالَ لَهُ : يا رَسولَ اللّهِ ، إنّي جَعَلتُ نِصفَ صَلَواتي لَكَ . فَقالَ لَهُ : ذاكَ أفضَلُ . فَقالَ : إنّي جَعَلتُ كُلَّ صَلَواتي لَكَ .
فَقالَ : إذا يَكفِيَكَ اللّهُ عز و جل ما أهَمَّكَ مِن أمرِ دُنياكَ وآخِرَتِكَ .
فَقالَ لَهُ رَجُلٌ : أصلَحَكَ اللّهُ ، كَيفَ يَجعَلُ صَلاتَهُ لَهُ ؟
فَقالَ أبو عَبدِ اللّهِ عليه السلام : لا يَسأَلُ اللّهَ عز و جل شَيئا إلاّ بَدَأَ بِالصَّلاةِ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ . ۴

۱۸۶.الكافي عن أبي بصير :سَأَلتُ أبا عَبدِ اللّهِ عليه السلام : ما مَعنى أجعَلُ صَلَواتي كُلَّها لَكَ ؟
فَقالَ : يُقَدِّمُهُ بَينَ يَدَي كُلِّ حاجَةٍ ، فَلا يَسأَلُ اللّهَ عز و جل شَيئا حَتّى يَبدَأَ بِالنَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ، فَيُصَلِّيَ عَلَيهِ ثُمَّ يَسأَلُ اللّهَ حَوائِجَهُ . ۵

1.الجعفريّات : ص ۲۱۵ عن الإمام الكاظم عن آبائه عليهم السلام ، الأمالي للطوسي : ص ۲۱۵ ح ۳۷۶ عن محمّد بن مروان عن الإمام الصادق عليه السلام عنه صلى الله عليه و آله وفيه «صلاتكم عليَّ إجابة لدعائكم وزكاة لأعمالكم» ، جمال الاُسبوع : ص ۱۵۹ عن السكوني عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام عنه صلى الله عليه و آله وفيه «لأعمالكم» بدل «لأبدانكم» ، بحار الأنوار : ج ۹۴ ص ۶۸ ح ۵۶ .

2.أي اجعلوا لذكري منزلة خاصّة ، لا أن تذكروني متى ما شئتم ظنّا بعدم أهمّية ذكري . تجدر الإشارة إلى أنّ ابن الأثير شرح هذا الحديث كما يلي : أي لا تؤخّروني في الذكر ؛ لأنّ الراكب يعلّق قَدَحه في آخر رحْله عند فراغه من ترحاله ، ويجعله خلفه (النهاية : ج ۴ ص ۱۹ «قدح») .

3.الكافي : ج ۲ ص ۴۹۲ ح ۵ عن ابن القدّاح ، مكارم الأخلاق : ج ۲ ص ۱۹ ح ۲۰۳۹ كلاهما عن الإمام الصادق عليه السلام ، بحار الأنوار : ج ۹۳ ص ۳۱۶ ح ۲۱ ؛ المصنّف لعبد الرزّاق : ج ۲ ص ۲۱۶ ح ۳۱۱۷ ، شُعَب الإيمان : ج ۲ ص ۲۱۶ ح ۱۵۷۸ كلاهما عن جابر نحوه ، كنزالعمّال : ج ۱ ص ۵۰۹ ح ۲۲۵۳ .

4.الكافي : ج ۲ ص ۴۹۳ ح ۱۲ ، ثواب الأعمال : ص ۱۸۸ ح ۱ ، بحار الأنوار : ج ۹۴ ص ۶۰ ح ۴۲ .

5.الكافي : ج ۲ ص ۴۹۲ ح ۴ ، مكارم الأخلاق : ج ۲ ص ۱۸ ح ۲۰۳۸ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9403
صفحه از 737
پرینت  ارسال به