۵۵۱.امام صادق عليه السلام :پدرم [امام باقر] ـ كه خدا از او خشنود باد ـ درباره اين سخن خداوند ـ تبارك و تعالى ـ كه : «پس هر گاه فراغت يافتى ، در كوش و با اشتياق ، از پروردگارت درخواست كن» ، مى فرمود : «يعنى هر گاه نمازت را سلام دادى ، در حالى كه همچنان نشسته اى ، در دعا براى امور دنيا و آخرت بكوش و هر گاه از دعا كردن فارغ گشتى ، از خداوند ـ تبارك و تعالى ـ ملتمسانه بخواه كه آن را از تو بپذيرد» .
۵۵۲.دعائم الاسلام :امام صادق عليه السلام ـ درباره اين سخن خداوند عز و جل كه: «پس هر گاه فراغت يافتى ، بكوش و از پروردگارت ، ملتمسانه درخواست كن» ، فرمود : «مقصود ، دعا كردن بعد از نماز فريضه است . زنهار! آن را فرو مگذار ؛ زيرا فضيلت دعا كردن بعد از نماز واجب ، مانند فضيلت نمازِ واجب بر نافله است» .
سپس فرمود : «خداوند عز و جل مى فرمايد : «مرا بخوانيد تا پاسختان دهم . همانا كسانى كه از عبادت من گردن فرازى كنند ، به زودى با خوارى به دوزخ درآيند» و برترين عبادت ، دعاست و مقصود خداوند [از عبادت در اين آيه ]دعاست.
۵۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل شرم مى كند از بنده اش كه با جماعت ، نماز بخواند و سپس ، حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآورده نسازد.
۵۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر نمازى كه در آن ، براى مردان و زنان مؤمن دعا نشود ، آن نماز نارس ۱ است .
۵۵۵.امام باقر عليه السلام :دعاى بعد از نماز واجب ، فضيلتش بيشتر از خواندن نماز نافله است.
