باب ششم : آنچه براى دعاكننده ناشايست است
۶ / ۱
درخواست آنچه را كه نمى داند ، به صلاح اوست
قرآن
«و انسان ، [همان گونه كه] خير را مى خواند ، [پيشامد ]بد را مى خواند ، و انسان ، شتابكار است» .
«فرمود : اى نوح ! او در حقيقت ، از خانواده تو نيست . او كردارى ناشايست است . پس چيزى را كه بدان علم ندارى ، از من مخواه. من به تو اندرز مى دهم كه مبادا از نادانان باشى».
«بسا چيزى را خوش نمى داريد ، در حالى كه آن براى شما خوب است و بسا چيزى را دوست مى داريد ، در حالى كه آن براى شما بد است ، و خدا مى داند و شما نمى دانيد» .
حديث
۳۶۴.تنبيه الخواطر :در وحىِ گذشته (تورات و انجيل) آمده است : «بينوا بنده ام ، از چيزى شاد مى شود كه برايش زيان دارد».
۳۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نعمت هاى خدا را ناخوش مداريد و آمرانه از خدا نطلبيد (/به خدا پيشنهاد ندهيد) ، و هر گاه يكى از شما در روزى و معيشتش تنگى افتاد ، مبادا كارى بكند كه مى خواهد ، كه شايد مرگ و نابودى او در آن باشد ؛ بلكه بگويد : «بار خدايا! به آبروى محمّد و خاندان پاك او ، اگر اين وضع من كه آن را ناخوش مى دارم ، براى من بهتر و بيشتر به صلاح دينِ من است ، مرا بر آن ، شكيبا گردان و قدرت تحمّل آن را به من عطا فرما و در به دوش كشيدن بار آن ، پُرتوانم ساز و اگر خلاف آن برايم بهتر است ، آن را به من ببخش و مرا در هر حال ، به قضايت راضى گردان ، و تو را سپاس.
