۱۸ / ۲
شَلْمَغانى
۱۶۰۹.الاحتجاجـ در يادكرد از توقيعى ۱ كه از ناحيه مقدّسه ، ۲ خطاب به شيخ ابو القاسم حسين بن روح ، در لعنت فرستادن بر كسانى كه ادّعاى بابيّت كردند ، صادر شد ـ: خداوند، عمرت را دراز گرداند ! خداوند ، تو را با همه خوبى ها آشنا كند و با آن ، عملت را ختم به خير فرمايد! به هر يك از برادران ما ـ كه خداوند ، سعادتشان را پايدار بدارد ـ كه به دينش اطمينان دارى و از نيّتش آسوده خاطرى ، اعلام كن كه محمّد بن على معروف به شَلْمَغانى ـ كه خداوند ، هر چه زودتر مجازاتش كند و امانش ندهد ـ از اسلام ، مرتدّ و جدا گشته و در دين خدا كجروى نموده و چيزى را ادّعا كرده است كه به سبب آن به آفريدگار شكوهمند و والا ، كافر گشته است و دروغ و ناروا بسته است و بهتان زده و گناهى بزرگ مرتكب شده است . منحرفان ، به خدا دروغ بستند و سخت گم راه شدند و زيان آشكارى كردند .
ما به پيشگاه خداوند بزرگ و پيامبر او ـ كه درودها و سلام و رحمت و بركات خدا بر او باد ـ از اين مرد ، اعلام برائت مى كنيم و بر او لعنت مى فرستيم . لعنت هاى پياپىِ خداوند ، در ظاهر و باطن ، و در نهان و آشكار ، و در همه وقت و همه حال ، بر او و بر كسى كه پيروى او كرد و بر كسى كه اين سخن ما به او برسد و با اين حال ، همچنان به جانبدارى از او ادامه دهد !
خداوند ، حامى شما باد! به آنان اعلام كن كه ما از او ، همان سان پرهيز و حذر مى كنيم كه از همتايان سابق او مى كرديم ؛ كسانى چون شَريعى و نُمَيرى و هِلالى و بِلالى و جز اينها . عادت خداوند ـ كه بشكوه است ستايشش ـ چه پيش از او و چه پس از او ، براى ما زيباست و به او اطمينان مى كنيم و از او يارى مى جوييم . او در همه كارهايمان ، ما را كفايت مى كند ، و نيكو كارگزارى است او .
