باب پانزدهم : كسانى كه امام جواد ، آنان را نفرين كرد
۱۵ / ۱
ابو الخطّاب و پيروانش
۱۵۹۱.رجال الكشّىـ به نقل از على بن مهزيار ـ: در حضور امام جواد عليه السلام از ابو الخطّاب ياد شد . فرمود : «خدا لعنت كند ابو الخطّاب را و لعنت كند پيروانش را و لعنت كند كسانى را كه در لعنت كردن او شك مى كنند و لعنت كند كسى را كه در اين باره درنگ و ترديد كند !» .
[امام عليه السلام ] سپس فرمود : «اين ابو الغمر و جعفر بن واقد و هاشم بن ابى هاشم ، به نام ما اموال (كمك ها و وجوهات) مردم را گرفتند و به دعوتگرانى تبديل شدند كه مردم را به آنچه ابو الخطّاب دعوت كرد ، دعوت مى كنند . لعنت خدا بر او و بر اينان و بر كسانى كه اين دعوتِ آنان را پذيرفته اند ! اى على! از لعنت كردن اين ملعون ها باك مدار ؛ چرا كه خدا لعنتشان كرده است» .
سپس فرمود : «پيامبر خدا فرمود : هر كس از لعنت كردن كسى كه خدا لعنتش كرده است ، خوددارى كند ، لعنت خدا بر او باد! » .
۱۵ / ۲
ابو سَمهَرى و ابن ابى الزرقاء ۱
۱۵۹۲.رجال الكشّىـ به نقل از اسحاق انبارى ـ: امام جواد عليه السلام به من فرمود : «از ابو سَمهرىِ ملعون ـ كه بر ما دروغ مى بندد و ادّعا مى كند كه او و پسر ابو الزرقاء، دعوت كنندگان به سوى ما هستند ـ چه خبر ؟ گواه باشيد كه من از آن دو ، به درگاه خدا اعلام بيزارى مى كنم . آن دو ، اغواگر و ملعون اند . اى اسحاق ! مرا از آن دو ، آسوده گردان . خداوند ، تو را در بهشت ، زندگى آسوده دهاد!» .
گفتم : قربانت گردم ! كشتن آن دو ، بر من رواست ؟
فرمود : «آن دو ، اغواگرند و مردم را اغوا مى كنند و در راه نابودى من و پيروانم كار مى كنند . پس ، خون آن دو براى مسلمانان ، مباح است (مهدور الدم اند) ؛ امّا از فَتْك ۲ بپرهيز ؛ زيرا اسلام ، فَتك را به زنجير كشيده است . ۳ و مى ترسم اگر او را آشكارا بكشى ، درباره علّت كشتنش بازجويى شوى و راهى را براى اقامه دليلى بر آن ، نيابى و نتوانى حجّت بياورى و خود را تبرئه نمايى و در نتيجه خون مؤمنى از دوستان ما به خاطر خون كافرى ريخته شود . بر شما باد اغتيال !».
1.براى شناخت وى ، ر . ك : ص ۵۵۸ و ۵۶۱ .
2.فرق ميان «فتك» و «غيله» يا «اغتيال» كه امروزه به معناى ترور به كار مى رود ، اين است كه اوّلى به معناى آن است كه كسى را غافلگيرانه ، امّا به طور علنى بكشى ؛ امّا «غيله» آن است كه در جايى كمين كنى و پنهانى كسى را بكشى (الفائق فى غريب الحديث ، زمخشرى) . اوّلى را مى توان به ترور آشكار و دومى را به ترور پنهانى معنا كرد . يك معناى ديگر كه از غيله و اغتيال كرده اند و با معناى بالا تقريبا يكى است ، اين است كه : كسى را به بهانه اى به جايى خلوت بكشانى و او را سر به نيست كنى .
3.يعنى اسلام از «فتك» منع كرده است .
