481
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم

۱۴ / ۴

واقفيان ۱

۱۵۸۹.رجال الكشّىـ به نقل از محمّد بن فضيل ـ: به امام رضا عليه السلام گفتم : قربانت گردم! آن گروهى كه در [امامت ]پدرتان [امام ]موسى عليه السلام توقّف كردند ، چگونه مردمى هستند؟
فرمود : «خدايشان لعنت كناد! چه دروغگويند! آنها مى پندارند ( / مدّعى اند) كه من عقيم هستم و منكر آن اند كه كسى از فرزندان من ، عهده دار اين امر (امامت) شود» .

۱۴ / ۵

اين دروغزنان بر اهل بيت

۱۵۹۰.رجال الكشّىـ به نقل از محمّد بن فضيل ـ: [به امام رضا عليه السلام ]گفتم قربانت گردم! خدمت شما كه آمدم، ابن ابى حمزه و ابن مهران و ابن ابى سعيد ، سرسخت ترين دشمنان خداى متعال بودند .
فرمود : «تو را چه زيان ، كه عدّه اى گم راه شوند با آنكه خود هدايت يافته اى ؟ آنها پيامبر خدا را هم تكذيب كردند . امير مؤمنان را هم تكذيب كردند . فلان و بهمان را هم تكذيب كردند . جعفر و موسى عليهماالسلام را هم تكذيب كردند . پدران من ، الگوى من هستند» .
گفتم : قربانت گردم! به ما روايت شده كه شما به ابن مهران فرموده اى : خدا نور دلت را خاموش كند و فقر را به خانه ات درآورد !
فرمود : «حال و وضعش چه طور است ؟».
گفتم : سَرورم ! بسيار بد . آنان در فلاكت به سر مى برند و در بغداد حسين ، قدرت (بضاعت) رفتن به عمره را ندارد .
امام عليه السلام خاموش ماند .

ر . ك : ص ۴۴۹ ح ۱۵۶۶ .

1.براى شناخت وى ، ر . ك : ص ۵۸۸ .


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
480

۱۴ / ۴

الواقِفِيَّةُ

۱۵۸۹.رجال الكشّي عن محمّد بن الفضيل :قُلتُ لِلرِّضا عليه السلام : جُعِلتُ فِداكَ ! ما حالُ قَومٍ قَد وَقَفوا عَلى أبيكَ موسى عليه السلام ؟
قالَ : لَعَنَهُمُ اللّهُ ما أشَدَّ كَذِبَهُم ! أما إنَّهُم يَزعُمونَ أنّي عَقيمٌ ، ويُنكِرونَ مَن يَلي هذَا الأَمرَ مِن وُلدي . ۱

۱۴ / ۵

هؤُلاءِ الكَذّابونَ عَلى أهلِ البَيتِ

۱۵۹۰.رجال الكشّي عن محمّد بن الفضيل عن أبي الحسن عليه السلام ، قال :قُلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ! إنّي خَلَّفتُ ابنَ أبي حَمزَةَ ، وَابنَ مِهرانَ وابنَ أبي سَعيدٍ أشَدَّ أهلِ الدُّنيا عَداوَةً للّهِِ تَعالى .
قالَ : فَقالَ : ما ضَرَّكَ مَن ضَلَّ إذَا اهتَدَيتَ ؟ إنَّهُم كَذَّبوا رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، وكَذَّبوا أميرَ المُؤمِنينَ وكَذَّبوا فُلانا وفُلانا ، وكَذَّبوا جَعفَرا وموسى عليهماالسلام ، ولي بِآبائي عليهم السلام اُسوَةٌ .
قُلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ! إنّا نُرَوّى أنَّكَ قُلتَ لاِبنِ مِهرانَ : أذهَبَ اللّهُ نورَ قَلبِكَ ، وأدخَلَ الفَقرَ بَيتَكَ ؟ فَقالَ : كَيفَ حالُهُ وحالُ بَزِّهِ ۲ ؟ قُلتُ : يا سَيِّدي ، أشَدُّ حالٍ ، هُم مَكروبونَ وبِبَغدادَ لَم يَقدِرِ الحُسَينُ أن يَخرُجَ إلَى العُمرَةِ ، فَسَكَتَ . ۳

راجع : ص ۴۴۸ ح ۱۵۶۶ .

1.رجال الكشّي : ج ۲ ص ۷۵۹ الرّقم ۸۶۸ ، بحار الأنوار : ج ۴۸ ص ۲۶۵ ح ۲۶ .

2.البَزُّ من الثياب : أمتعةُ البزّاز . والبِزّة : الهيئة (الصحاح : ج ۳ ص ۸۶۵ «بزز») .

3.رجال الكشّي : ج ۲ ص ۷۰۶ الرّقم ۷۶۰ ، بحار الأنوار : ج ۴۸ ص ۲۶۱ ح ۱۴ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5525
صفحه از 680
پرینت  ارسال به