۱۱۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ بنده مسلمانى نيست كه در غيابِ برادرش براى او دعا كند ، مگر آن كه فرشته مى گويد : تو را نيز چنان باد!
۱۱۲۶.صحيح مسلمـ به نقل از صفوان بن عبد اللّه بن صفوان (شوهر دَرداء): وارد شام شدم و در پىِ ابودرداء به خانه اش رفتم ؛ امّا او در خانه نبود و امّ درداء بود . او گفت : مى خواهى امسال به حج بروى؟
گفتم : آرى .
گفت : پس براى ما دعاى خير كن ؛ زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمود : «دعاى شخص مسلمان براى برادرش در غياب او ، مستجاب مى شود و فرشته اى بر بالاى سرِ او گماشته شده است كه هر گاه براى برادرش دعاى خير كند ، آن فرشته موكّل بر او مى گويد : «آمين !» و «مانند آن ، تو را باد!».
من به بازار رفتم و ابودرداء را ديدم . او نيز همانند اين حديث را از پيامبر صلى الله عليه و آله برايم روايت كرد.
۱۱۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس براى برادر مؤمنش حاجتى را برآورده سازد ، همانند كسى باشد كه يك عمر خدا را عبادت كرده باشد و هر كس براى مؤمنى در غيابش دعا كند ، فرشته مى گويد : «تو را نيز مانند آن باد!» .
هيچ بنده مؤمنى نيست كه براى مردان و زنان مؤمن ، در پشتِ سر آنان ، دعا كند ، مگر آن كه خداوند عز و جلهمانند دعايى را كه براى آنان كرده است ، به شماره هر مرد يا زن مؤمنى كه از آغاز روزگار در گذشته يا تا روز قيامت خواهند آمد ، به او برمى گردانَد.
[روز قيامت] امر مى شود بنده مؤمنى را كه اهل گناه ها و خطاها بوده است ، به سوى آتش ببرند و او را كِشان كِشان مى برند . در اين هنگام ، مردان و زنان مؤمن مى گويند : اى معبود ما! اين بنده تو براى ما دعا مى كرد . پس اكنون ، شفاعت ما را در حقّ او بپذير .
خداوند عز و جل هم شفاعت آنان را درباره اش مى پذيرد و با لطف و رحمت خداوند عز و جلاز آتش نجات مى يابد.
۱۱۲۸.امام زين العابدين عليه السلام :فرشتگان ، هر گاه بشنوند كه مؤمن براى برادر مؤمنش پشتِ سر او دعا مى كند يا از او به نيكى ياد مى كند، مى گويند : «چه نيكو برادرى هستى تو براى برادرت! در غيابش براى او دعاى خير مى كنى و از او به نيكى ياد مى نمايى . خداوند عز و جلدو برابرِ آنچه را براى او درخواست كردى ، به خود تو عطا فرمود و دو برابرِ آنچه او را ستوده اى ، تو را ستود و تو بر او برترى دارى».
ولى هر گاه بشنوند كه از برادرش به بدى ياد مى كند و او را نفرين مى نمايد ، به او مى گويند : «چه بد برادرى هستى تو براى برادرت! بس كن ، اى كسى كه بر گناهان و عيب هايت پرده پوشى شده است ، و باز ايست و خدا را كه بر تو پرده پوشى كرده است ، سپاس گوى و بدان كه خداوند عز و جل به بنده اش از تو داناتر است».
