411
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم

۱۵۳۴.امام على عليه السلام :به من خبر رسيده است كه مى گوييد : على ، دروغ مى گويد! خداى متعال ، مرگتان دهد! بر كه دروغ مى بندم؟ بر خدا ـ كه من ، نخستين ايمان آورنده به او بودم ـ ؟ يا بر پيامبرش ـ كه من ، نخستين تصديق كننده او بودم ـ ؟!

۱۵۳۵.امام على عليه السلامـ از سخنان ايشان در نكوهش برخى يارانش ـ: خداوند ، چهره هايتان را خوار و بخت هايتان را باژگونه كناد! شما آن گونه كه باطل را مى شناسيد ، حق را نمى شناسيد و آن چنان كه در نابودى حق مى كوشيد ، در از ميان بردن باطل نمى كوشيد .

۱۵۳۶.امام على عليه السلام :بار خدايا! طبيبانِ اين درد بى درمان ، به ستوه آمده اند و كِشندگان آب ، از بركشيدن ريسمان هاى چاه ها درمانده اند . ۱

۱۵۳۷.امام على عليه السلامـ پس از يارى نرساندن مردم به محمّد بن ابى بكر و كشته شدن او ـ: از خداوند متعال مى خواهم كه هر چه زودتر ، مرا از اين مردم برهانَد . به خدا سوگند ، اگر نبود اين كه آرزو دارم در رويارويى با دشمنم به شهادت رسم و خود را براى مرگ ، آماده كرده ام، دوست مى داشتم كه حتّى يك روز با اين مردم برخورد نكنم و هرگز آنها را ديدار ننمايم .

1.يعنى چنان از مصلحت و درستى به دورند كه گويا در قعر چاهى عميق اند و امام عليه السلام از بيرون كشيدن آنها درمانده است ، يا خودش را به خاطر تأثير نكردن يا اندك تأثير كردنِ اندرزهايش در آنان ، به كسى تشبيه كرده كه مى خواهد براى زمينى پهناور ، از قعر چاهى عميق ، آب بيرون بكشد و از اين كار ، عاجز مانده است .


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
410

۱۵۳۴.عنه عليه السلام :لَقَد بَلَغَني أنَّكُم تَقولونَ : عَلِيٌّ يَكذِبُ ! قاتَلَكُمُ اللّهُ تَعالى ، فَعَلى مَن أكذِبُ ؟ أعَلَى اللّهِ ، فَأَنَا أوَّلُ مَن آمَنَ بِهِ ! أم عَلى نَبِيِّهِ ، فَأَنَا أوَّلُ مَن صَدَّقَهُ ! ۱

۱۵۳۵.عنه عليه السلامـ مِن كَلامٍ لَهُ في تَوبيخِ بَعضِ أصحابِهِ ـ: أضرَعَ اللّهُ خُدودَكُم ۲ ، وأتعَسَ جُدودَكُم ۳ ، لا تَعرِفونَ الحَقَّ كَمَعرِفَتِكُمُ الباطِلَ ، ولا تُبطِلونَ الباطِلَ كَإِبطالِكُمُ الحَقَّ . ۴

۱۵۳۶.عنه عليه السلام :اللّهُمَّ قَد مَلَّت أطِبّاءُ هذَا الدّاءِ الدَّوِيِّ ، وكَلَّتِ النَّزَعَةُ بِأَشطانِ الرَّكِيِّ ۵ . ۶

۱۵۳۷.عنه عليه السلامـ بَعدَ تَخاذُلِ النّاسِ عَن نُصرَةِ مُحَمَّدِ بنِ أبي بَكرٍ ومَقتَلِهِ ـ: أسأَلُ اللّهَ تَعالى أن يَجعَلَ لي مِنهُم فَرَجا عاجِلاً ، فَوَاللّهِ لَولا طَمَعي عِندَ لِقائي عَدُوّي فِي الشَّهادَةِ وتَوطيني نَفسي عَلَى المَنِيَّةِ ، لَأَحبَبتُ ألاّ ألقى ۷ مَعَ هؤُلاءِ يَوما واحِدا ، ولا ألتَقِيَ بِهِم أبَدا . ۸

1.نهج البلاغة : الخطبة ۷۱؛ ينابيع المودّة : ج ۳ ص ۴۳۵ ح ۷ .

2.أي أذلّها (النهاية : ج ۳ ص ۸۵ «ضرع») .

3.أي أهلك حظوظكم (مجمع البحرين : ج ۱ ص ۲۷۳ «جدد») .

4.نهج البلاغة : الخطبة ۶۹ .

5.قال المجلسي قدس سره : الداء الدويّ : الشديد ، من دوي : إذا مرض . «والنَّزَعة» جمع نازع ؛ وهو الذي يستقي الماء . و«الشَّطن» : هو الحبل ، و«الرَّكيّ» : جمع : الرَّكيّة ؛ وهي البئر . كأنّهم عن المصلحة في قعر بئر عميق ، وكَلَّ عليه السلام ، من جذبهم إليه ، أو شبّه عليه السلام وعظه لهم وقلّة تأثيره فيهم بمن يستقي من بئر عميقة لأرض وسيعة ، وعجز عن سقيها (بحار الأنوار : ج ۳۳ ص ۳۶۴) .

6.نهج البلاغة : الخطبة ۱۲۱ ، الإحتجاج : ج ۱ ص ۴۳۹ ح ۹۹ ، بحار الأنوار : ج ۳۳ ص ۳۶۲ ح ۵۹۷ .

7.في المصادر الاُخرى : «أبقى» .

8.نهج البلاغة : الكتاب ۳۵ ، الغارات : ج ۲ ص ۷۶۴ ، بحار الأنوار : ج ۳۳ ص ۵۹۴ ح ۷۴۰ ؛ تاريخ الطبري : ج ۵ ص ۱۰۹ نحوه ، شرح نهج البلاغة : ج ۶ ص ۹۳ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5551
صفحه از 680
پرینت  ارسال به