343
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم

۱۴۳۵.مسند ابن حنبلـ به نقل از اَنَس ـ: چون روز حُدَيبيه شد، هشتاد مرد مسلّح از مكّيان ، از جانب كوه تنعيم ، به سوى پيامبر خدا و يارانش سرازير شدند. پيامبر صلى الله عليه و آله آنان را نفرين كرد . همگى دستگير شدند و اين آيه فرود آمد : «و اوست همان كسى كه در دل مكّه و پس از پيروز كردن شما بر آنان ، دست هاى آنها را از شما و دست هاى شما را از ايشان ، كوتاه گردانيد» .
مقصود [از دل مكّه] ، كوه تنعيم است .

۱۴۳۶.مجمع البيان :پيامبر خدا ، فرمان آماده شدن براى جنگ مكّه را صادر كرد و به مردم ، آماده باش داد و گفت : «بار خدايا! چشمان ( / جاسوسان) و اخبار را از قريش ، باز گير تا آنها را در سرزمينشان غافلگير كنيم» .

۱۴۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خدا لعنت كند رِعل و ذَكوان و عُصَيّه و لِحيان و دو پسر مُلَيكة بن حريم و مُرّان را .

۱۴۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خدا لعنت كند رِعل و ذكوان و عَضَل و لِحيان و دو قبيله جذيمى : اسد و غطفان،و نيز ابو سفيان بن حرب وشَهبَل ذو الأسنان ۱ و دو پسر مُلَيكة بن جَزيم و مروان وهَوذه وهَونه را .

1.شَهبَلِ ذو الأسنان (دندان دار) ، ظاهرا نام فردى از دشمنان پيامبر خدا باشد .


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
342

۱۴۳۵.مسند ابن حنبل عن أنس :لَمّا كانَ يَومُ الحُدَيبِيَةِ ، هَبَطَ عَلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله وأصحابِهِ ثَمانونَ رَجُلاً مِن أهلِ مَكَّةَ فِي السِّلاحِ مِن قِبَلِ جَبَلِ التَّنعيمِ ، فَدَعا عَلَيهِم فَاُخِذوا ، ونَزَلَت هذِهِ الآيَةُ : «وَ هُوَ الَّذِى كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ عَنْهُم بِبَطْنِ مَكَّةَ مِن بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ» ۱ قالَ : يَعني جَبَلَ التَّنعيمِ مِن مَكَّةَ . ۲

۱۴۳۶.مجمع البيان :أمَرَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله بِالجِهازِ لِحَربِ مَكَّةَ ، وأمَرَ النّاسَ بِالتَّهيِئَةِ ، وقالَ : اللّهُمَّ خُذِ العُيونَ وَالأَخبارَ عَن قُرَيشٍ حَتّى نَبغَتَها في بِلادِها . ۳

۱۴۳۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :لَعَنَ اللّهُ رِعلاً وذَكوانَ ۴ ، وعُصَيَّةَ ولِحيانَ ، وَابنَي مُلَيكَةَ بنِ حَريمٍ ومُرّانَ . ۵

۱۴۳۸.عنه صلى الله عليه و آله :لَعَنَ اللّهُ رِعلاً وذَكوانَ وعَضَلاً ولِحيانَ ، وَالمِجذَمينَ مِن أسَدٍ وغَطفانَ ، وأبا سُفيانَ بنَ حَربٍ وشَهبَلاً ۶ ذَا الأَسنانِ ، وَابنَي مُلَيكَةَ بنِ جَزيمٍ ومَروانَ ، وهَوذَةَ وهَونَةَ . ۷

1.الفتح : ۲۴ .

2.مسند ابن حنبل : ج ۴ ص ۲۴۵ ح ۱۲۲۲۹ ، صحيح مسلم : ج ۳ ص ۱۴۴۲ ح ۱۳۳ نحوه ، تفسير ابن كثير : ج ۷ ص ۳۲۳ ، الدرّ المنثور : ج ۷ ص ۵۲۷ نقلاً عن ابن أبي شيبة وعبد بن حميد .

3.مجمع البيان : ج ۱۰ ص ۸۴۶ ، الخرائج والجرائح : ج ۱ ص ۱۶۱ ح ۲۵۱ وفيه «أعم الأخبار» بدل «خذ العيون والأخبار» وليس فيه «وأمر الناس بالتهيئة» ، بحار الأنوار : ج ۲۱ ص ۱۰۲ و ج ۹۲ ص ۶۹ ح ۴۷ ؛ البداية والنهاية : ج ۴ ص ۲۸۳ .

4.رِعْل وذَكْوان : قبيلتان من سُلَيم . ولحيان : أبو قبيلة (القاموس المحيط : ج ۳ ص ۳۸۵ «رعل» وج ۴ ص ۳۸۵ «لحى») .

5.الطبقات الكبرى : ج ۱ ص ۳۲۵ عن محمّد بن السائب الكلبي وأبي بكر بن قيس الجعفي ، الدرّ المنثور : ج ۴ ص ۳۰۴ وفيه «حرّان» بدل «مُرّان» .

6.لعلّه اسم رجل ، وكذا ما ذكر بعده إلى آخر الخبر (مرآة العقول : ج ۲۵ ص ۲۶۷) .

7.الكافي : ج ۸ ص ۷۲ ح ۲۷ عن جابر عن الإمام الباقر عليه السلام ، بحار الأنوار : ج ۲۲ ص ۱۳۷ ح ۱۲۰ وراجع صحيح مسلم : ج ۱ ص ۴۶۹ ح ۳۰۳ و ح ۳۰۷ و ۳۰۸ وسنن النسائي : ج ۲ ص ۲۰۳ ومسند ابن حنبل : ج ۴ ص ۵۱۶ ح ۱۳۷۲۷ و ج ۵ ص ۵۶۶ ح ۱۶۵۷۰ والمستدرك على الصحيحين : ج ۴ ص ۹۲ ح ۶۹۸۲ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5630
صفحه از 680
پرینت  ارسال به