331
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم

۴ / ۱۳

مُغيرة بن عاص ۱

۱۴۲۵.تفسير القمّى :روايت شده است كه مُغيرة بن عاص ، مردى چپْ دست بود و در راهَش به اُحُد ، سه پاره سنگ برداشت و گفت : با اينها محمّد را مى كُشم .
چون در جنگ حاضر شد، چشمش به پيامبر خدا افتاد كه شمشير در دستش بود . سنگى به سوى ايشان انداخت كه به ايشان اصابت كرد و شمشير از دستش افتاد . گفت : به لات و عزّا سوگند كه او را كُشتم!
امير مؤمنان فرمود : «دروغ مى گويد . لعنت خدا بر او باد!». مغيره ، سنگ ديگرى به طرف پيامبر صلى الله عليه و آله پرتاب كرد كه به پيشانى ايشان خورد . پيامبر خدا گفت : «بار خدايا! او را سرگردان نما» .
پس، چون مردم پراكنده شدند ، مغيره ، سرگردان مانده بود . عمّار بن ياسر ، خود را به او رساند و وى را كُشت .

۴ / ۱۴

چهار پادشاه

۱۴۲۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :لعنت خدا بر چهار پادشاه : جَمد و مِخْوَس و مِشرَح و اَبضَعه ۲ و بر خواهرشان عَمرَّده . ۳

1.براى شناخت وى ، ر . ك : ص ۵۸۷ .

2.اينان ، ملوك چهارگانه و فرزندان معديكرب بودند... با اشعث آمدند و مسلمان شدند ؛ امّا بعد ، مرتد گشتند و در جنگ نُجَير (دژى مستحكم در حَضرَموت) كشته شدند .

3.عَمرَّده : بلند، دراز . فَرَسٌ عَمَرَّدة ، يعنى : اسب بلند بالا .


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
330

۴ / ۱۳

المُغيرَةُ بنُ العاصِ

۱۴۲۵.تفسير القمّي :رُوِيَ أنَّ مُغيرَةَ بنَ العاصِ كانَ رَجُلاً أعسَرَ ، فَحَمَلَ في طَريقِهِ إلى اُحُدٍ ثَلاثَةَ أحجارٍ ، فَقالَ : بِهذِهِ أقتُلُ مُحَمَّدا ، فَلَمّا حَضَرَ القِتالَ نَظَرَ إلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله وبِيَدِهِ السَّيفُ ، فَرَماهُ بِحَجَرٍ فَأَصابَ بِهِ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله فَسَقَطَ السَّيفُ مِن يَدِهِ ، فَقالَ : قَتَلتُهُ وَاللاّتِ وَالعُزّى !
فَقالَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام : كَذَبَ لَعَنَهُ اللّهُ ! فَرَماهُ بِحَجَرٍ آخَرَ ، فَأَصابَ جَبهَتَهُ ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : اللّهُمَّ حَيِّرهُ . فَلَمَّا انكَشَفَ النّاسُ تَحَيَّرَ فَلَحِقَهُ عَمّاُر بنُ ياسِرٍ فَقَتَلَهُ . ۱

۴ / ۱۴

المُلوكُ الأَربَعَةُ

۱۴۲۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :لَعَنَ اللّهُ المُلوكَ الأَربَعَةَ : جَمدا ومِخوَسا ومِشرَحا وأبضَعَةَ ۲ واُختَهُمُ العَمَرَّدَةَ ۳ . ۴

1.تفسير القمّي : ج ۱ ص ۱۱۸ ، بحار الأنوار : ج ۲۰ ص ۵۸ ح ۳ .

2.هم بنو معديكرب ، الملوك الأربعة ... وفدوا مع الأشعث ، فأسلموا ثمّ ارتدّوا فقُتلوا يوم النُّجَير ، فقالت نائحتهم : يا عينُ بكّي لي الملوكَ الأربعة (القاموس المحيط : ج ۲ ص ۲۱۲ «خوس») .

3.العَمَرَّدة : أي الطويلة ، من قولهم : فَرَس عَمَرَّد : أي طويل (مجمع البحرين : ج ۲ ص ۱۲۷۲ «عمرد») .

4.الكافي : ج ۸ ص ۷۱ ح ۲۷ عن جابر عن الإمام الباقر عليه السلام ، الاُصول الستّة عشر : ص ۸۱ عن أبي عيينة بن حصن نحوه ، بحار الأنوار : ج ۶۰ ص ۲۳۱ ح ۷۴ وص ۲۳۲ ح ۶۵ ؛ مسند ابن حنبل : ج ۷ ص ۱۱۵ ح ۱۹۴۶۲ وفيه «ومشرخاء» بدل «ومشرحا» ، المستدرك على الصحيحين : ج ۴ ص ۹۱ ح ۶۹۷۹ وليس فيه «ومشرحا» وكلاهما عن عمرو بن عبسة السلمي ، المعجم الكبير : ج ۲۰ ص ۹۹ ح ۱۹۲ عن معاذ بن جبل وفيه «محوسا» بدل «مخوسا» ، كنزالعمّال : ج ۱۲ ص ۵۴ ح ۳۳۹۶۷ ـ ۳۳۹۶۹ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5515
صفحه از 680
پرینت  ارسال به