۱۳۸۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :من از خداوند درخواست كرده ام كه نفرينِ دوستى را درباره دوستش اجابت نكند .
۱۳۸۶.امام صادق عليه السلام :هر مردى كه فرزندش را نفرين كند ، خداوند ، او را به فقر دچار مى سازد.
ر . ك : ج ۱ ص ۶۱۳ (كسانى كه دعايشان مستجاب مى شود / پدر) .
۱ / ۲
كسى كه مستحقّ نفرين نيست، بويژه مؤمن
۱۳۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه لعنت از دهان لعنت كننده خارج شود، مى نگرد . اگر راهى [و وجه استحقاقى] در آن كسى كه به او لعنت فرستاده شده است، نيافت ، به سوى كسى كه از او صادر شده است ، بر مى گردد [و دامان لعنت كننده را مى گيرد] .
۱۳۸۸.امام باقر عليه السلام :لعنت ، هر گاه از لعنت كننده صادر شود ، ميان او و كسى كه لعنت مى شود ، مى گردد . اگر مجوّزى نيافت ، به خودِ لعنت كننده بر مى گردد كه او، خود، به آن سزاوارتر است. پس، زنهار تا مؤمنى را لعنت نكنيد كه دامن خودتان را مى گيرد !
۱ / ۳
گنهكار
۱۳۸۹.امام صادق عليه السلام :چون ابراهيم عليه السلام ملكوتِ آسماها و زمين را ديد، صورتش را كه برگرداند ، ديد مردى زنا مى كند . نفرينش كرد و او مُرد. سپس ، مرد ديگرى را [در آن حال] ديد و او را هم نفرين كرد و مُرد، تا آن كه سه نفر را [در آن حال ]ديد و آنان را نيز نفرين كرد و هر سه مُردند .
در اين هنگام، خداوند ـ كه نامش بِشكوه باد ـ، به او وحى فرمود : «اى ابراهيم! دعاى تو مستجاب مى شود. پس ، بندگانم را نفرين مكن ؛ زيرا اگر مى خواستم ، آنها را نمى آفريدم . من ، مخلوقات خود را بر سه دسته آفريدم : يكى بنده اى كه مرا مى پرستد و چيزى را انباز من نمى سازد. به چنين بنده اى پاداش مى دهم. دوم ، بنده اى كه غيرِ مرا مى پرستد. چنين بنده اى ، هرگز از چنگ من نخواهد گريخت . سوم ، بنده اى كه غيرِ مرا پرستيده و من از پشتِ او كسى را بيرون مى آورم كه مرا بپرستد» .
