۱۵ / ۳
ابن بابوُيِه ۱
۱۳۷۲.الغيبة ، طوسىـ به نقل از ابو جعفر محمد بن على اسود ـ: على بن حسين بن موسى بن بابوُيِه، پس از درگذشت محمّد بن عثمان عَمرى ، از من خواست كه از ابو القاسم روحى بخواهم تا از مولايمان صاحب زمان عليه السلام خواهش كند دعا نمايد كه خداوند به او ، فرزند پسرى روزى فرمايد .
من اين را از ابو القاسم خواستم و او درخواستِ على بن حسين را به امام عليه السلام ابلاغ كرد . سه روز بعد ، به من خبر داد كه ايشان براى على بن حسين دعا كرده است و به زودى برايش پسرى خجسته به دنيا خواهد آمد كه خداوند ، وجود او را سودمند قرار مى دهد و پس از او ، پسران ديگرى هم روزى خواهد شد .
درباره خودم نيز از او تقاضا كردم كه برايم دعا كند تا به من هم فرزندِ پسرى روزى شود ؛ امّا با درخواستم موافقت نكرد و به من گفت : «اين ، راه ندارد» . ۲
همان سال براى على بن حسين ، فرزندش محمّد بن على به دنيا آمد و بعد از او پسران ديگرى نيز روزى اش شد؛ امّا براى من ، فرزندى به دنيا نيامد .
۱۳۷۳.رجال النجاشى :ابو الحسن على بن حسين بن موسى بن بابوُيِه قمى ، شيخ قمى ها در روزگار خود و پيشوا و فقيه و معتمَد آنان، به عراق آمده بود و با ابو القاسم حسين بن روح ـ كه خدايش رحمت كناد ـ ملاقات كرد و مسائلى از او پرسيد و بعد از آن ، توسّط على بن جعفر بن اسود ، نامه اى برايش نوشت و خواهش كرد كه از جانب او نوشته اى به صاحب عليه السلام برساند و در آن از ايشان بخواهد كه دعا كند خداوند ، به او پسرى روزى كند .
امام عليه السلام به او نوشت : «در اين خصوص ، برايت دعا كرديم و به زودى دو فرزند پسر نيك ، روزى خواهى شد». پس، ابو جعفر و ابو عبد اللّه ، از كنيزى برايش متولّد شدند .
ابو عبد اللّه حسين بن عبيد اللّه مى گفت : از ابو جعفر شنيدم كه مى گويد : من ، با دعاى صاحب الأمر عليه السلام متولّد شده ام، و به اين مى باليد .
