259
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم

۱۴ / ۵

فضل بن شادان ۱

۱۳۶۶.رجال كشّىـ به نقل از محمّد بن ابراهيم سمرقندى ، از بورق ـ: به سامرّا رفتم و كتاب يوم و ليلة ۲ با من بود. خدمت امام عسكرى عليه السلام رسيدم... و گفتم : فضل بن شادان ، سخت بيمار است و مى گويند : اين ، بر اثرِ نفرين شماست كه بر او خشم گرفته اى ؛ چون مى گويند كه گفته است : وصىّ ابراهيم ، بهتر از وصىّ محمّد صلى الله عليه و آله است ؛ در حالى كه ـ فدايت شوم ـ او چنين نگفته و بر او دروغ بسته اند.
فرمود : «بله . خداوند ، فضل را رحمت كند!» .
چون بازگشتم، ديدم كه فضل در همان روزهايى كه امام عسكرى عليه السلام فرموده بود : «خداوند ، فضل را رحمت كند!»، در گذشته است .

۱۴ / ۶

محمّد بن حسن ۳

۱۳۶۷.الكافىـ به نقل از محمّد بن حسن بن شمّون ـ: به امام عسكرى عليه السلام نامه اى نوشتم و از ايشان ، درخواست كردم كه براى شفاى درد چشم من ، دعا كند . يكى از چشمانم از بين رفته بود و ديگرى نيز در آستانه رفتن بود . امام عليه السلام به من نوشت : «خداوند ، چشمت را برايت نگه دارد!».
پس، چشم [نيمه] سالم ، بهبود يافت .
در پايان نامه مرقوم فرموده بود : «خدا به تو مزد دهد و پاداشِ نيكو عطايت كند!» . ۴
من از اين موضوع ، اندوهگين شدم و سراغ نداشتم كه كسى از خانواده ام مُرده باشد. چند روز بعد ، خبر وفات فرزندم طيّب به من رسيد . دانستم كه آن تسليت امام عليه السلام براى او بوده است .

1.براى شناخت وى ، ر . ك : ص ۵۴۶ .

2.اين كتابْ از يونس بن عبدالرحمان است .

3.براى شناخت وى ، ر . ك : ص ۵۵۰ .

4.اين جمله را در عربى، براى تسليت به صاحب عزا مى گويند .


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
258

۱۴ / ۵

الفَضلُ بنُ شاذانَ

۱۳۶۶.رجال الكشّي عن محمّد بن إبراهيم السمرقندي عن بورق :خَرَجتُ إلى سُرَّ مَن رَأى ومَعي كِتابُ يَومٍ ولَيلَةٍ ، فَدَخَلتُ عَلى أبي مُحَمَّدٍ عليه السلام ... فَقُلتُ لَهُ : الفَضلُ بنُ شاذانَ شَديدُ العِلَّةِ ، ويَقولونَ : إنَّها مِن دَعوَتِكَ بِمَوجِدَتِكَ ۱ عَلَيهِ لِما ذَكَروا عَنهُ أنَّهُ قالَ : إنَّ وَصِيَّ إبراهيمَ خَيرٌ مِن وَصِيِّ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله ، ولم يَقُل ـ جُعِلتُ فِداكَ ـ هكَذا ، كَذَبوا عَلَيهِ ، فَقالَ : نَعَم ، رَحِمَ اللّهُ الفَضلَ .
قال بورَقٌ : فَرَجَعتُ فَوَجَدتُ الفَضلَ قَد تُوُفِّيَ فِي الأَيّامِ الَّتي قالَ أبو مُحَمَّدٍ عليه السلام : رَحِمَ اللّهُ الفَضلَ . ۲

۱۴ / ۶

مُحَمَّدُ بنُ الحَسَنِ

۱۳۶۷.الكافي عن محمّد بن الحسن بن شمّون :كَتَبتُ إلى أبي مُحَمَّدٍ عليه السلام أسأَ لُهُ أن يَدعُوَ اللّهَ لي مِن وَجَعِ عَيني ، وكانَت إحدى عَينَيَّ ذاهِبَةً ، وَالاُخرى عَلى شَرَفِ ذَهابٍ ، فَكَتَبَ إلَيَّ : حَبَسَ اللّهُ عَلَيكَ عَينَكَ فَأَفاقَتِ الصَّحيحَةُ .
ووَقَّعَ في آخِرِ الكِتابِ : أعَزَّكَ اللّهُ ، آجَرَكَ اللّهُ وأحسَنَ ثَوابَكَ . فَاغتَمَمتُ لِذلِكَ ولَم أعرِف في أهلي أحَدا ماتَ ، فَلَمّا كانَ بَعدَ أيّامٍ جاءَتني وَفاةُ ابني طَيِّبٍ ، فَعَلِمتُ أنَّ التَّعزِيَةَ لَهُ . ۳

1.الموجِدة : الغضب . وَجَد عليه يَجِد موجِدَة : إذا غضب (القاموس المحيط : ج ۱ ص ۳۴۳ «وجد») .

2.رجال الكشّي : ج ۲ ص ۸۱۸ الرّقم ۱۰۲۳ ، بحار الأنوار : ج ۵۰ ص ۳۰۰ ح ۷۴ .

3.الكافي : ج ۱ ص ۵۱۰ ح ۱۷ ، المناقب لابن شهر آشوب : ج ۴ ص ۴۳۲ وفيه عن أشجع بن أقرع ، بحار الأنوار : ج ۵۰ ص ۲۸۵ ح ۶۰ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5472
صفحه از 680
پرینت  ارسال به