۱۱ / ۷
برادرانش
۱۳۴۸.امام رضا عليه السلامـ هنگامى كه برادران ايشان با ايشان درباره ارث و وصيّت پدرشان به ستيزه پرداختند ـ: هيچ حركت و نيرويى نيست ، مگر به يارى خداوند بلندمرتبه و بزرگ. برادرانم! خدا مى داند كه من سخت ، خواهان شادمانى شما هستم.
بار خدايا! اگر تو مى دانى كه من صلاح آنان را مى خواهم و نسبت به آنان نيكوكار و خوش رفتار و مهربانم و روز و شب در فكر كارهاى آنان هستم، پس مرا بدين سبب ، جزاى نيك بده و اگر جز اينم ـ كه تو خود ، داناى نهان هايى ـ ، مرا آن گونه كه سزاوارش هستم ، سزا بده. اگر قصد بد دارم ، جزاى بد ده و اگر قصد نيك دارم ، جزاى نيك .
بار خدايا! آنان را و كارهايشان را اصلاح گردان و شيطان را از ما و آنان دور كن و بر فرمان بردارى ات يارى شان دِه و به هدايتت موفّقشان بدار.
اى برادر! ۱ من خواهان خوش حالى شما هستم و در به صلاح آوردن كارهاى شما كوشايم و البته خدا بر آنچه مى گوييم ، ناظر است.
