227
نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم

۱۳۴۰.قرب الإسنادـ به نقل از محمّد بن عيسى ـ: حمّاد بن عيسى برايم گفت كه : در بصره خدمت ابو الحسن ، موسى بن جعفر عليه السلام ، رسيدم و گفتم : فدايت شوم! دعا كنيد كه خداوند به من خانه اى و همسرى و فرزندى و خدمتكارى و حجّ همه ساله ، روزى كند .
ايشان دستش را بلند كرد و فرمود : «بار خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و به حمّاد بن عيسى ، خانه اى و همسرى و فرزندى و خدمتكارى و پنجاه سال حج ، روزى فرما» .
حمّاد گفت : وقتى امام عليه السلام قيد پنجاه سال را آورد ، دانستم كه بيش از پنجاه سال حج نخواهم گزارد .
حمّاد [سپس] گفت : تاكنون چهل و هشت حج گزارده ام . اين خانه هم روزى ام شده است. همسرم نيز هم اكنون پشت پرده ، سخنانم را مى شنود. اين هم فرزند من، و اين هم خدمتكارم . همه اينها به من عطا شد.
حمّاد پس از اين سخنان ، دو بار ديگر نيز به حج رفت و پنجاه حج ، كامل شد .

۱۰ / ۳

يكى از خلفا

۱۳۴۱.المناقب ، ابن شهر آشوب :آورده اند كه يكى از خلفا دچار قولنج شد و بختيشوع نصرانى ، از درمان وى درماند. او مقدارى يخ برداشت و با دارويى آبش كرد. سپس كمى آب برگرفت و آن را با دارويى مخلوط كرد و گفت : اين از طب! امّا لازم است فردى مستجاب الدعوه كه نزد خداوند ، منزلتى دارد نيز باشد و برايت دعا كند.
خليفه گفت : موسى بن جعفر را نزد من بياوريد.
امام عليه السلام را آوردند و ايشان در راه ، صداى ناله خليفه را شنيد . پس به درگاه خداوند سبحان دعا كرد و قولنج خليفه برطرف شد.
خليفه به امام عليه السلام گفت : تو را به حقّ جدّت مصطفى ، سوگند مى دهم كه بگويى چه دعايى برايم كردى؟
فرمود : «گفتم : بار خدايا! همچنان كه خوارىِ معصيتش را به او نشان دادى، عزّت طاعت مرا به او بنمايان» و [اين گونه] خداوند ، در دم ، او را شفا داد.


نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
226

۱۳۴۰.قرب الإسناد عن محمّد بن عيسى :حَدَّثَني حَمّادُ بنُ عيسى ، قالَ : دَخَلتُ عَلى أبِي الحَسَنِ موسَى بنِ جَعفَرٍ عليه السلام بِالبَصرَةِ ، فَقُلتُ لَهُ : جُعِلتُ فِداكَ ! ادعُ اللّهَ تَعالى أن يَرزُقَني دارا ، وزَوجَةً ، ووَلَدا ، وخادِما ، وَالحَجَّ في كُلِّ سَنَةٍ .
قالَ : فَرَفَعَ يَدَهُ ثُمَّ قالَ : اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وَارزُق حَمّادَ بنَ عيسى دارا ، وزَوجَةً ، ووَلَدا ، وخادِما ، وَالحَجَّ خَمسينَ سَنَةً .
قالَ حَمّادٌ : فَلَمَّا اشتَرَطَ خَمسينَ سَنَةً عَلِمتُ أنّي لا أحُجُّ أكثَرَ مِن خَمسينَ سَنَةً .
قالَ حَمّادٌ : وقَد حَجَجتُ ثَمانِيَةً وأربَعينَ سَنَةً ، وهذِهِ داري قَد رُزِقتُها ، وهذِهِ زَوجَتي وَراءَ السِّترِ تَسمَعُ كَلامي ، وهذَا ابني ، وهذِهِ خادِمي وقَد رُزِقتُ كُلَّ ذلِكَ .
فَحَجَّ بَعدَ هذَا الكَلامِ حَجَّتَينِ تَمامَ الخَمسينَ. ۱

۱۰ / ۳

بَعضُ الخُلَفاءِ

۱۳۴۱.المناقب لابن شهرآشوب :حُكِيَ أنَّهُ مَغِصَ بَعضُ الخُلَفاءِ فَعَجَزَ بَختيشوعُ النَّصرانِيُّ عَن دَوائِهِ ، وأخَذَ جَليدا فَأَذابَهُ بِدَواءٍ ، ثُمَّ أخَذَ ماءً وعَقَدَهُ بِدَواءٍ ، وقالَ : هذَا الطِّبُّ إلاّ أن يَكونَ مُستَجابَ دُعاءٍ ذا مَنزِلَةٍ عِندَ اللّهِ يَدعو لَكَ .
فَقالَ الخَليفَةُ : عَلَيَّ بِموسَى بنِ جَعفَرٍ . فَاُتِيَ بِهِ فَسَمِعَ فِي الطَّريقِ أنينَهُ ، فَدَعَا اللّهَ سُبحانَهُ وزالَ مَغَصُ الخَليفَةِ .
فَقالَ لَهُ : بِحَقِّ جَدِّكَ المُصطَفى أن تَقولَ بِمَ دَعَوتَ لي ؟
فَقالَ عليه السلام قُلتُ : اللّهُمَّ كَما أرَيتَهُ ذُلَّ مَعصِيَتِهِ فَأَرِهِ عِزَّ طاعَتي ، فَشَفاهُ اللّهُ مِن ساعَتِهِ . ۲

1.قرب الإسناد : ص ۳۱۰ ح ۱۲۱۰ ، رجال الكشّي : ج ۲ ص ۶۰۴ الرقم ۵۷۲ ، دلائل الإمامة : ص ۳۲۸ ح ۲۸۴ وليس فيه «قال حمّاد : فلمّا اشترط . . . خمسين سنة» ، الاختصاص : ص ۲۰۵ ، بحار الأنوار : ج ۴۸ ص ۴۷ ح ۳۶ و راجع الخرائج والجرائح : ج ۱ ص ۳۰۴ ح ۸ .

2.المناقب لابن شهر آشوب : ج ۴ ص ۳۰۵ ، بحار الأنوار : ج ۴۸ ص ۱۴۰ ح ۱۷ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (با ترجمه فارسي) جلد دوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: رسول افقی و احسان سرخه‌ای، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5463
صفحه از 680
پرینت  ارسال به