۱۲۶۸.مسند ابن حنبلـ به نقل از عبد اللّه بن مسعود ـ: هنگامى كه پيامبر خدا در جِعرانه ۱ به تقسيم غنايم حُنَين پرداخت ، مسلمانان بر گِرد ايشان ازدحام كردند. پيامبر خدا فرمود : «خداوند ، بنده اى از بندگان خدا را به سوى قومش فرستاد و آنان او را زدند و چهره اش را شكستند و او خون از چهره خويش پاك مى كرد و مى گفت : پروردگارا! قومم را بيامرز ، كه آنان نادان اند» .
۱۲۶۹.صحيح البخارىـ به نقل از عبد اللّه بن مسعود ـ: گويى پيامبر صلى الله عليه و آله را مى بينم كه پيامبرى از پيامبران را مجسّم مى سازد كه قومش او را زدند و خون آلودش كردند و او خون از چهره اش پاك مى كند و مى گويد : «بار خدايا! قوم مرا بيامرز ، كه آنان نادان اند» .
۴ / ۸
اقوامى كه پيامبر برايشان دعا كرد
۱۲۷۰.مسند ابن حنبلـ به نقل از خفاف بن ايماء بن رخصه غفارى ـ: پيامبر خدا نماز صبح را با ما خواند و ما با ايشان بوديم . چون سرش را از [سجده] ركعت آخر برداشت ، فرمود : «... اسلم را خدا به صلح كشانَد ( / كشانيد) و غِفار را خدا بيامرزد ( / آمرزيد)!» . ۲
سپس پيامبر خدا به سجده افتاد و چون نمازش را تمام كرد ، رو به مردم كرد و فرمود : «اى مردم! من اين را نگفتم ؛ بلكه خداوند عز و جل آن را گفت» .
