بيرون بياورند. خودتان هم بايد كمك كنيد. انجام دادن تمرين هايى كه از آنها حرف مى زنيم، به عهده خودتان است، نه ديگران. ضمنا حواستان به اين نكته هم باشد كه سطح توقعتان را از ديگران تصحيح كنيد. در هر مهمانى، ممكن است بغل دستى شما هم خودش خجالتى باشد.
قرار نيست كه يك شبه ، متحوّل شويد و ناگهان تبديل بشويد به آدم بذله گو و پُرحرفى كه مجلس آرايى مى كند و... اين حتى با تلاش شما هم به سرعت به دست نمى آيد. آدم ها ذاتشان با همديگر فرق دارد ؛ امّا معاشرتى شدن، يك مهارت است كه با تمرين به دست مى آيد. به مهارت هاى ضد خجالت هم بايد يكى يكى برترى يافت . وقتى انرژى تان را در هر مقطع زمانى ، روى يك يا دو مهارت بخصوص مى گذاريد ، خيلى زودتر به نتيجه مى رسيد. مثلاً پيش دستى گرفتن در سلام گفتن را بايد تمرين كرد. وقتى به آن تسلط پيدا كرديد، شروع به صحبت با لبخند را تمرين كنيد. ارتباط چشمى، دويدن به دنبال كمك به ديگران، كمك به ديگر خجالتى هاى جمع، تعريف هاى به جا و... هم همين طور. به دست آوردن يك مهارت ، ممكن است يك سال طول بكشد، در حالى كه به دست آوردن يك مهارت ديگر، ممكن است فقط دو روز وقتتان را بگيرد. هر چه سخت تر به دست بياوريد، سخت تر از دست مى دهيد. اين ، يادتان باشد! ^۱