105
بازشناسي منابع اصلي رجال شيعه

پنج . مذهب ها

رجاليان، در مورد مذهب راويان، دقّت هايى به كار بسته اند و بسيارى از آنان، روايت راويان فاسدمذهب را نپذيرفته اند . فقط عدّه اى از رجاليان ، بر اين باورند كه روايت چنين راويانى ، تنها در موارد تعارض با روايت راويان امامى مذهب ، پذيرفته نيست .
از اين رو ، نجاشى رحمه اللهبه مذهب افرادى كه نامشان را در كتاب خود آورده ، عنايت داشته و در موارد بسيارى ، به نقل آراى ديگران در اين زمينه پرداخته است . وى برخى از آرا را پذيرفته ، برخى را رد كرده و نسبت به برخى ديگر ، بدون اظهار نظر و با تعبير «قيل» گذشته است .
نمونه هايى از نقل نجاشى ، بدون اظهار نظر ، عبارت اند از :
آنچه درباره حسن بن على بن يقطين گفته است :
گفته شده كه او در آخر عمرش غالى شد . ۱
و يا آنچه درباره مفضّل بن عمر گفته است :
گفته شده كه وى خطّابى مذهب بوده است. ۲
نمونه هايى كه نجاشى در آنها ، ضمن نقل قول درباره مذهب شخص ، به ردّ آن پرداخته است ، عبارت اند از :
آنچه در شرح حال محمّد بن بحر رُهَنى گفته است :
برخى اصحاب ما گفته اند كه در مذهب وى ارتفاع بوده و حديث او نزديك به سلامت است ، و من نمى دانم كه اين مطلب ، از كجا گفته شده است. ۳
و آنچه در شرح حال احمد بن صُبَيح گفته است :
زيديّه ادّعا مى كنند كه وى از آنان است و اين ادّعا صحيح نيست . ۴
و نيز موارد ديگرى كه در كتاب مذكور ، قابل بررسى است . ۵

1. رجال النجاشى ، ص ۳۸ (ش ۷۷).

2. رجال النجاشى ، ص ۴۱۶ (ش ۱۱۱۲) .

3. رجال النجاشى ، ص ۳۸۴ (ش ۱۰۴۴) .

4. رجال النجاشى ، ص ۷۸ (ش ۱۸۴) .

5. براى نمونه ، ر . ك : رجال النجاشى ، ص ۲۴ (ش ۴۰) و ص۳۸ (ش ۸۷) و ص۸۰ (ش ۱۹۴) و ص۳۲۹ (ش ۸۹۱) .


بازشناسي منابع اصلي رجال شيعه
104

چهار . روايت ها

در مواردى ، تعيين طبقه راوى ، محلّ اختلاف قرار گرفته است؛ زيرا روايت كردن شخص از امام عليه السلام و يا از يك راوى مهم كه در يك طبقه خاص ، شاخص گرديده است ، نقش بسزايى در شناخت اتّصال يا انقطاع اسناد و نيز قضاوت درباره آنها دارد .
نجاشى رحمه اللهدر كتابش اين نكته را مورد توجّه قرار داده و در شرح حال بسيارى از راويان ، اختلافاتى را كه درباره روايت آنان بوده ، نقل كرده است ؛ از جمله :
در شرح حال سعد بن عبد اللّه مى گويد :
او امام عسكرى عليه السلام را ملاقات كرده بود ... . ديدم كه برخى از اصحاب ما ملاقات وى با امام عسكرى عليه السلام را ضعيف شمرده اند و مى گويند : اين داستان براى وى ساخته شده است. و خداوند ، داناتر است . ۱
و در شرح حال حريز بن عبد اللّه مى گويد :
گفته شده كه او از امام صادق عليه السلام روايت كرده است و [نيز] گفته شده كه او از امام كاظم عليه السلام روايت كرده است ؛ ولى هيچ كدام ثابت نشده است. ۲
و نيز در شرح حال لوط بن يحيى مى گويد :
گفته شده كه او از امام باقر عليه السلام روايت كرده است ، و اين صحيح نيست . ۳
و در شرح حال ضحّاك ، ابو مالك حضرمى ، كه پس از تأييد ادراك امام صادق عليه السلام از سوى او و روايتش از آن امام ، اختلاف اصحاب را نقل كرده است . ۴
در رجال النجاشى ، موارد بسيار ديگرى از اين دست ، وجود دارد . ۵

1. رجال النجاشى ، ص ۱۷۷ (ش ۴۶۷).

2. رجال النجاشى ، ص ۲۰۰ (ش ۵۳۲) .

3. رجال النجاشى ، ص ۳۲۱ (ش ۸۷۵).

4. رجال النجاشى ، ص ۲۰۵ (ش ۵۴۶).

5. براى نمونه ، ر . ك : رجال النجاشى ، ص ۲۰ (ش ۲۵) و ص۱۴۲ (ش ۳۷۰) و ص۱۴۴ (ش ۳۷۵) و ص۱۵۹ (ش ۴۱۹) و ص۱۶۰ (ش ۴۲۲) و ص۲۰۰ (ش ۵۳۲) و ص۲۱۴ (ش ۵۵۸ و ۵۵۹) و ص۲۷۶ (ش ۷۲۴) و ص۳۰۶ (ش ۸۴۰) و ص۳۲۰ (ش ۸۷۵).

  • نام منبع :
    بازشناسي منابع اصلي رجال شيعه
    سایر پدیدآورندگان :
    محمدکاظم رحمان‌ستایش و محمدرضا جدیدی نژاد
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5527
صفحه از 569
پرینت  ارسال به