به لحاظ محتوایی، تفاوتی میان مکارم معرفی شده این دسته، در منابع مختلف نیست و همگی تقریباً گزارش یکسانی دارند، بجز نقل أعلام الدین که در عبارت مورد دوم، اندکی تفاوت به چشم می‌خورد.

دسته چهارم

روایت دیگری شبیه به دسته سوم، با تعبیر «مکارم الأخلاق»، در معانی الأخبار وارد شده است:

۰.قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ جَرَّاحٍ الْمَدَائِنِیّ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ۷ أَ لَا أُحَدِّثُكَ بِمَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ قُلْتُ بَلَى قَالَ الصَّفْحُ عَنِ النَّاسِ وَ مُؤَاسَاةُ الرَّجُلِ‏ أَخَاهُ‏ فِي مَالِهِ وَ ذِكْرُ اللَّهِ كَثِيراً.^۱

۰.امام صادق۷ می‌فرماید: «آیا به تو بگویم که مکارم اخلاق چیست؟ گذشت کردن از مردم. می‌فرماید: کمک مالی کردن به برادر (دینی) خود و بسیار به یاد خدا بودن.

شبیه این نقل در اعلام الدین دیلمی نیز آمده است؛ امّا در دیگر نقل‌هایی که این سه خصلت در آنها آمده است، هیچ کدام تعبیر «مکارم الأخلاق» ندارند.

در مجموع، این گروه، دو روایت با اعتبارهای «الف/۷» و «ج/۴» دارد که صریحاً تعبیر «مکارم الأخلاق» را دارند و دیگر روایات، با اعتبارهای «الف/۶»، «ب/۱» و «ب/۸»، همین سه خصلت را با تعبیر «ثلاث لا یطیقهن الناس» آورده‌اند. اگر بتوان این تعبیر را با مکارم الأخلاق، مساوی دانست، می‌توان مجموع آن را به عنوان یک گروه جدید در مکارم الأخلاق به شمار آورد.