همین تغییرات در نقل مکارم الأخلاق نیز به چشم می‌خورد و این به معنای همسانی نقل مکارم الأخلاق با نقل‌های شیخ صدوق است. در نقل مشکاة الأنوار، بخش پایانی به شکلی که مرحوم کلینی بیان داشته، نیامده است؛ امّا بدون این که بگوید این صفات ده تا هستند، همان ده صفت مرحوم کلینی را آورده و دو صفت دیگر را به ده صفت، اضافه کرده است که یکی از آنها با نقل مرحوم کلینی متفاوت است. مرحوم کلینی، صدق و امانت را آورده؛ ولی ایشان برّ و امانت را. از این جهت که دوازده صفت را بیان کرده، مانند هم هستند؛ امّا تفاوت در این است که اوّلاً مرحوم کلینی به صورت احتمال دو صفت را آورده (وروی بعضهم...) و راوندی در مشکاة الأنوار به صورت قطعی. ثانیاً در یکی از صفات با هم متفاوت‌اند. در بخش اصلی آن، عبارت‌های «فامتحنوا» و «فاحمدوا اللّه» که در همه نقل‌های مرحوم کلینی و شیخ صدوق بودند، در نقل مشکاة الأنوار نیستند! و این، تفاوتی با همه نقل‌هاست. ولی بخشی که در نقل‌های مرحوم شیخ صدوق نیست (واعلموا أن ذلک من خیر) در این نقل، البته با کمی تفاوت آمده است.
به نظر می‌رسد که این نقل، از جهاتی به نقل مرحوم کلینی نزدیک‌تر است و از جهاتی، با همه نقل‌های دیگر، متفاوت. امّا تحف العقول، پانزده صفت را نقل کرده است. با نگاهی به هر دو روایت مرحوم کلینی معلوم می‌شود که وی ظاهراً همه صفاتی را که در هر دو روایت به نوعی آمده، یک جا و بدون بیان تفاوت‌ها، نقل کرده است. وی سند، ذکر نکرده، امّا عبارتی که آورده، به روایت دوم مرحوم کلینی، نزدیک است.
