پس از بررسی دیدگاههای لغتشناسان مختلف، به نظر میرسد که در این ماده باید یک اصل را در نظر گرفت و آن، «تفاوت و اختلاف بین دو چیز» است.۱ بر این اساس، غیرت یعنی تغییر حال فرد از تعرّض بیگانه به حریم او. این ماده با این معنا، در کاربردهای گوناگون، معناهای خاص خود را پیدا میکند. غیرت در حوزه خانواده به این معناست که فرد، خود به اداره امور خانواده بپردازد، نه این که تأمین زندگی را به دیگران واگذارد و نیز به دیگران اجازه تعرّض به حریم خانواده و ناموس خود را نمیدهد. به بیان دیگر، غیرت یعنی برخورداری از حمیت و «غیر» را به حریم خود راه ندادن. این، گاهی به این معناست که در تأمین زندگی و نفع رساندن به خانواده، دیگران را راه ندهد و به آنان وانگذارد و خود به امور خانوادهاش بپردازد و گاه این که از تعرّض بیگانه به خانواده، جلوگیری کند.
معنای آن در باره دوستان این است که اجازه تعرّض بیگانه به خانواده دوستش را نمیدهد و همانند خانوادهاش از آنان دفاع میکند. در باره زمین، به این معناست که خداوند متعال، غیرت ورزیده و خود به سیراب کردن زمین اقدام کرده است. در مقابل غیرت، «الدیاثه» قرار دارد که بسیار مورد مذمّت قرار گرفته است. دیّوث به فردی گفته میشود که از روابط خارج از چارچوب همسر خود اطلاع دارد و آن را تأیید میکند. ابن منظور میگوید: دیّوث،