357
پژوهشي در فرهنگ حيا

حياى دانشجويان پزشكى كمتر از ساير دانشجويان بوده است . در اين رشته ، ويژگى هايى وجود دارد كه مى تواند توجيه كننده اين تفاوت باشد . برخى از اين ويژگى ها عبارت اند از : بحث و گفتگوى باز درباره اندام ها و رفتارهاى جنسى ، مشاهده تصاوير اندام برهنه زنان و مردان ، معاينه بيماران جنس مخالف ، مشاهده اندام هاى تناسلى بيماران در هنگام معاينه ، و ... . ۱ همه اينها در قالب تكرار و تجربه متعدّد ، قابل توجيه است .
نكته مهم ، اين كه اين را نمى توان سرنوشت حتمى حيا دانست و حتما اين گونه نيست كه همه افراد ، چنين سرنوشتى داشته باشند . مثلاً نقل شده كه رسول خدا در آن سنّ بالا و با وجود تعدّد همسرانش ، از دختران ازدواج نكرده هم شرم و حياى بيشترى داشته است . ۲
اين نشان مى دهد كه كاهش حيا ، قابل پيشگيرى است . از يكى از روايت ها مى توان شيوه اى براى اين كار ، استخراج كرد . در روايتى آمده كه بهترين زن ، كسى است كه هنگام خلوت زناشويى ، همان گونه كه لباس خود را كنار مى گذارد ، حياى خود را نيز كنار بگذارد و پس از آن ، به موازات اين كه لباس خود را مى پوشد ، جامه حيا را نيز بر تن كند . ۳ اين شيوه مى گويد رفتارها و حالت هاى هنگامه هاى تنهايى را به اوقات ديگر ، سرايت ندهيد و پس از آن كه لباس بر تن كرديد ، تصوّر كنيد كه هيچ اتّفاقى نيفتاده و چيزى نسبت به قبل ، تغيير نكرده است . معمولاً به موازات

1.ر .ك : «تهيه ابزارهايى جهت سنجش : عمل به باورهاى دينى و انواع حيا و بررسى رابطه ديندارى و حيا با ويژگى هاى شخصيت و سلامت روان» ، رساله دكترى (Ph. D) محمود گلزارى ، دانشگاه علامه طباطبايى ، ۱۳۸۰ ، ص ۱۳۵ .

2.از ابوسعيد خُدرى نقل شده است: «كان رسول اللّه صلى الله عليه و آلهأشد حياء من العذراء في خدرها ؛... رسول خدا صلى الله عليه و آلهحتّى از دختران باكره هم بيشتر حيا داشت» . (بحار الأنوار ، ج ۱۶ ، ص ۲۳۰)

3.امام صادق عليه السلام مى فرمايد : «خير نسائكم التى إذا خلت مع زوجها خلعت له درع الحياء وإذا لبست ، لبست معه درع الحياء ؛ بهترينِ زنان در ميان شما زنى است كه وقتى با همسر خود خلوت كرد ، جامه حيا را درآورد و هرگاه پوشيد ، همراه آن ، جامه حيا را نيز بر تن كند» . (الكافى ، ج ۵ ، ص ۳۲۴ ؛ تهذيب الاحكام ، ج ۷ ، ص ۳۹۹)


پژوهشي در فرهنگ حيا
356

البته اين امر ، اختصاص به محلّى به نام حمّام ندارد . هر جا چنين پديده اى پديد آيد ، چنين پيامدى خواهد داشت . مثلاً در حجاز ، حمّام وجود نداشت و مردم در فضاى باز و در ديد ديگران ، استحمام مى كردند و اين امر ، سبب بى حيايى و جريحه دار شدن حيا و عفّت عمومى مى گرديد . به همين جهت ، رسول خدا با حسّاسيت نسبت به اين پديده برخورد مى كردند و مردم را از اين كار ، نهى نمودند . ۱
همچنين در تفريحگاه هاى كنار دريا در فصل تابستان ، اين پديده به چشم مى خورد . البته اين امر در كشورهاى غربى بيشتر است . در آن كشورها ، حتّى برخى مناطق از برخى شهرها به اين امر ، اختصاص داده مى شود . در اين مورد نيز چون برهنگى امرى دامنه دار است و نه لحظه اى ، موجب بى حيايى خواهد شد .
نكته ديگر ، اين كه براساس آنچه گفتيم ، كاهش حيا در مراحل مختلف زندگى نيز توجيه مى شود. به مرور زمان و در طول زندگى، حياى افراد نسبت به برخى امور، كاهش مى يابد . عمده ترين مسئله ، حيا در قلمرو امور جنسى است . حياى زنان ، به تدريج كاهش مى يابد، حياى مردان نيز كاهش مى يابد و به مرور،شرمى را كه نسبت به امور جنسى داشتند، از دست مى دهند. اين امر را در شوخى هاى مربوط به مسائل جنسى نيز مى توان مشاهده كرد . در آغاز زندگى زناشويى ، ممكن است از خيلى حرف ها و شوخى ها پرهيز شود ؛ امّا به مرور زمان ، حرف هاى صريح و شوخى هاى ركيك آغاز مى شود . دليل اين امر ، در تكرار است . وقتى تجربه اين قبيل امور افزايش يابد ، هر چند مشروع باشد ، ولى شرم فرد را نسبت به آن كاهش مى دهد .
همين امر را در مَشاغلى كه در آنها روابط ميان زن و مردم نامحرمْ زياد است ، مى توان مشاهده كرد . شايد در آغاز ، شرم زيادى ميان زن و مرد نامحرم وجود داشته باشد ؛ امّا به مرور زمان ، اين شرم ، كاهش بيشترى مى يابد .
برخى رشته هاى تحصيلى نيز همين گونه اند . در تحقيقى كه به عمل آمده ،

1.ر . ك : بخش دوم : حيا و پوشش .

  • نام منبع :
    پژوهشي در فرهنگ حيا
    سایر پدیدآورندگان :
    عبّاس پسنديده
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 9270
صفحه از 388
پرینت  ارسال به