مى تواند وسوسه انگيز باشد . ممكن است زن و مردم نامحرم در يك محل نباشند ؛ امّا به حدّى نزديك هم باشند كه صداى نفس كشيدن يكديگر را بشنوند . اين اندازه از ارتباط (يعنى ارتباط صوتى) ، در خلوت و هنگام شب ، بسيار وسوسه انگيز و تحريك كننده است و مى تواند مقدّمات ارتباط هاى بيشتر را فراهم كند و به همين جهت ، رسول خدا نسبت به آن هشدار داده و مردم را از آن نهى كرده است . ۱
مصون سازى خلوت
اوّلين گام براى مصون ساختن افراد ، جلوگيرى از به وجود آمدن موقعيت خلوت است . همان گونه كه بيان شد ، ممكن است برخى افراد به دنبال مكانى خلوت باشند تا موقعيت امنى براى كارهايى باشد كه نمى توانند در حضور ديگران انجام دهند . اين قبيل افراد ، معمولاً براى محقَّق ساختن خواسته خويش ، به موقعيت سازى و فرصت سازى روى مى آورند . اين كار ، در حقيقت ، به استقبال خطر رفتن و خود را در دام دشمن افكندن است . يكى از بهترين اقدامات براى ايمنى از آسيب هاى خلوت ، پرهيز از موقعيت سازى براى خلوت است . بهتر است فرد ، جَلوت خود را حفظ كند و از تبديل آن به خلوت ، جلوگيرى نمايد . يكى از راه هاى ايمنى انسان ، حفظ موقعيت نظارت ديگران است . حضور ديگران ، قلعه امنى براى پاكى انسان و حصارى در برابر نفوذ گناه است و در مقابل ، تنهايى به معناى خارج شدن فرد از قلعه ايمنى بخش خود و فراهم كردن امنيت براى گناه است . پس بهتر است انسان ، درون قلعه حضور بماند و با خروج از آن ، خود را بى دفاع نسازد . تفاوت خلوت و جلوت ، همانند تفاوت رزمنده بى سنگر و رزمنده در سنگر است .