فصل اوّل : حيا و خلوت

گاهى ممكن است انسان ، كارى را در خلوت انجام دهد كه معمولاً در حضور ديگران از انجام دادن آن خوددارى مى كند و گاهى ممكن است كارى را در حضور ديگران انجام دهد كه معمولاً در خلوت انجام نمى دهد . معمولاً «مراعات» انسان ، در خلوت ، كاهش مى يابد . تقريبا براى همه اين گونه است كه جلوت و خلوتشان با هم تفاوت دارد . چرا چنين است ؟ علّت اين تفاوت در چيست ؟ در اين بحث برآنيم تا خلوت را از منظر حيا كالبدشكافى كنيم و آسيب هاى آن را بشناسيم و راه كارهاى مصون سازى آن را بيابيم . در اين فصل ، بحث هاى زير مطرح مى شوند : تعريف خلوت ، اقسام خلوت ، آسيب شناسى خلوت از منظر حيا ، و راه كارهاى مصون سازى خلوت .

تعريف خلوت

خلوت ، داراى معانى سه گانه اى است كه به ترتيب ، ذكر مى شوند :

معناى اوّل خلوت

اوّلين چيزى كه در تعريف خلوت به ذهن مى رسد ، تنها بودن فرد و حضور نداشتن ديگران در كنار اوست . وقتى در قلمروى كه فرد در آن قرار دارد ، كس ديگرى حضور نداشته باشد و او يكّه و تنها باشد ، آن قلمرو را مى توان خلوت وى ناميد .