فصل ششم : حيا و جنسيت

تفاوت حياى زن و مرد

يكى از آثار حيا ، مهار شدن غريزه جنسى و تضمين عفّت است . حيا ، هنگامى مى تواند غريزه جنسى را مهار كند كه ميان آن دو ، يا موازنه برقرار باشد و يا حيا برترى داشته باشد . بنا بر اين ، براى مهار غريزه جنسى ، «موازنه ميان حيا و شهوت» و يا «برترى حيا بر شهوت» يك ضرورت است .
از مسائلى كه در متون دينى بدان تصريح شده و جاى آن دارد كه پژوهش هاى تجربى درباره آن انجام شود ، آن است كه جنسيت ، در قدرت شهوانى تأثير دارد و شهوت در زن و مرد ، يكسان نيست . بر اساس روايات ، خداوند متعال ، شهوت زنان را بيش از مردان قرار داده است . ^۱ از يك سو ، جاى بحث دارد كه : علّت اين امر چيست و خداوند ، چرا به زنان بيش از مردان ، قدرت شهوانى داده است ؟ اين بحث ، نياز به پژوهش بيشترى دارد . و امّا از سوى ديگر ، اين بحث را در پى دارد كه : آيا شهوت بيشتر ، امكان گناه را افزايش نمى دهد و افزايش امكان گناه ، به معناى تضعيف مقاومت زنان نسبت به مردان نخواهد بود ؟
در پاسخ بايد گفت كه خداوند متعال به موازات افزايش شهوت زن ، نيروهاى كنترلى وى را نيز افزايش داده است . حيا و صبر از نيروهاى مهار كننده اى هستند كه در زنان ، بيش از مردان وجود دارد . امام على عليه السلاممى فرمايد :

چهل پرده و پوشش وجود دارد . دوم اين كه با هر گناه كبيره ، يكى از اين پرده ها دريده مى شود . سوم اين كه پس از دريده شدن هر چهل پرده ، خداوند به وسيله فرشتگانش باز هم فرد گنهكار را مى پوشاند . چهارم اين كه گاهى انسان در بى شرمى و دريدگى به جايى مى رسد كه به كرده خود ، افتخار مى كند وخود را شايسته ستايش هم مى داند ! ^۱
به هرحال ، اين كه كسى از خطاى ديگران شرم كند ، مرتبه بالاترى از حياست كه با حياى ناشى از خطاى خود انسان ، متفاوت است .